En weer naar de tandarts

Riet en ik gaan trouw regelmatig naar de tandarts, niet precies ieder half jaar maar om de zeven, acht maanden toch zeker. We zitten sinds onze terugkeer van de Filipijnen in 2015 bij een tandartsenpraktijk aan de Groen van Prinstererweg in Katwijk. Meteen bij terugkomst zijn we gaan kijken naar een nieuwe tandarts want met de tandarts waar we sinds ons trouwen kwamen waren we de laatste tijd niet meer zo erg blij. Inmiddels is de goeie man al gepensioneerd dus we hadden toch op termijn naar een andere tandarts moeten uitkijken.

Mijn persoonlijk probleem met onze vorige tandarts was dat hij me jarenlang heeft laten lopen met een dwarsgegroeide verstandskies die op een gegeven moment was gaan ontsteken. Niet alleen moest die kies er door een kaakchirurg worden uitgeramd (bijna letterlijk want hij zat muurvast in mijn kaak) maar ook de naastliggende kies was dusdanig aangetast dat die niet meer te redden was. Bovendien heeft die operatie nog een lange en zeer pijnlijke nasleep gehad omdat de wond niet goed schoongemaakt was en is gaan ontsteken. Uiteindelijk heeft een kaakchirurg op de Filipijnen (want daar woonden we op dat moment) me van het probleem verlost.

Dat laatste was wel een goeie eye-opener want daarvoor gingen we nog braaf in Nederland naar de tandarts als we over waren, maar nu besloten we gewoon naar de tandarts op de Filipijnen te gaan. Er zat een prima praktijk vlak bij ons huis en daar zijn we de rest van ons verblijf daar klant geweest, wat voor zowel Riet als voor mij overigens mede resulteerde in een grote hoeveelheid kronen…

Het bezoek vandaag verliep voor mij probleemloos, maar Riet kwam er minder makkelijk af. Ze had de laatste tijd regelmatig last van wat zij dacht dat een bijholte-ontsteking was, maar de tandarts constateerde wat anders: er was een kies met een ontstoken wortel die het probleem veroorzaakte. En er is blijkbaar ook niets aan te doen omdat er aan die wortels al een wortelkanaalbehandeling was uitgevoerd en de kies was daarna vastgezet met een schroef. Niet meer te redden dus, de kies moet eruit.

Riet kreeg ook nog wat om over na te denken, een brug of een implantaat om de lege plek op te vullen. Wat het ook wordt, het wordt allebei kostbaar…