We hadden tot nu toe vreselijk mazzel gehad met het weer, want voordat we naar Lissabon vertrokken gaf het weerbericht alleen maar regen door voor de hele week. Tot nu toe hadden we overdag nog geen druppel regen gezien, er was alleen ’s nachts wat gevallen maar gedurende de dag was het droog, zonnig en met redelijk prettige temperaturen. Tot vanmorgen, want de wind gierde om het hotel, het goot van de regen en we kregen zelfs op onze telefoons weerwaarschuwingen voor extreem slecht weer.

En dat terwijl we besloten hadden om vandaag met de trein naar het dorpje Sintra te gaan, iets wat ons van verscheidene kanten was aangeraden. Toen na het ontbijt de regen uiteindelijk veranderde in miezer besloten we toch maar op pad te gaan, op hoop van zegen. We waren net onderweg naar het station toen een straatverkoper Riet, die alleen een vest aan had want ze had geen regenkleding meegenomen, aanschoot een een paraplu aanbod voor vijf euro.

Redelijk droog dankzij de paraplu en mijn regenjack kwamen we aan op het station waar we de trein namen naar Sintra, een rit die veertig minuten duurde. Het eerste wat we deden na aankomst was het kopen van een plastic regenjas voor Riet en voor ons beiden een dagkaart voor alle bussen. Daarna namen we bus 434 die onder andere zou stoppen bij ons eerste doel, het kasteel Palácio Nacional da Pena bovenop de heuvel waar Sintra aan ligt. We stapten eerst nog een halte te vroeg uit (bij de ruïnes van een Moors kasteel) maar we konden al snel de volgende bus nemen naar het juiste kasteel.

Daar aangekomen was het koud en nat. We kochten kaartjes met daarbij inbegrepen toegang tot het omliggende park (geen idee wat we dachten) en kwamen vervolgens tot de ontdekking dat het bezoek aan het kasteel niet alleen gebonden was aan een tijdslot maar dat we ook nog dertig minuten moesten lopen (klimmen dus) naar het kasteel zelf. Gelukkig bleek de klim maar tien minuten en dat was maar goed ook want toen we aankwamen was het al vijf voor half een en onze bezoektijd was om half een.

De rij was lang, het regende nog steeds en desondanks was er voordat we naar binnen konden nog regelmatig oponthoud door idioten in de rij die selfies bleven maken. Eindelijk binnen was er een rondwandeling door de koninklijke vertrekken die nog helemaal waren ingericht en dat was dus wel interessant om te zien. We konden ook nog de kantelen op maar omdat het uitzicht minimaal was door mist en regen hielden we dat voor gezien. De cafetaria bleek overvol (het was er sowieso ontzettend druk) en na een toiletbezoek gingen we terug naar de bushalte.

 

 

 

 

 

 

 

 

Terug in het dorp was het inmiddels vrijwel droog en we vonden vlak bij het station tegenover de bushalte een prima terrasje waar we een (dikverdiend vonden wij) bakkie koffie namen met wat lekkers erbij. Na een tijdje gezeten te hebben namen we bus 435 die rond het oude centrum zou rijden en dat leek ons wel een leuk ritje. Wat we niet hadden verwacht was dat deze bus eerst naar het volgende treinstation net buiten Sintra zou rijden waar de rit eindigde want het was het eind van de lijn. Gelukkig konden we een minuut of tien weer verder met de volgende bus die vandaar vertrok.

De rit viel een beetje tegen, maar dat had alles te maken met het sombere weer. We hadden totaal geen zin meer in een wandeling door het oude dorp en stapten bij het treinstation weer uit om de trein terug naar Lissabon te nemen. De eerste trein terug had een ander treinstation in Lissabon als eindbestemming maar we stapten ergens uit vanwaar we de metro konden nemen naar het station Baixa Chiado wat vrijwel recht onder ons hotel bleek te liggen.

Later in de middag werd het ook in Lissabon droog en toen er zelfs een waterig zonnetje verscheen zochten we een terrasje op om wat te gaan drinken. We kwamen terecht op het kleine hooggelegen terras van Restaurante o Adriano met tussen de huizen door uitzicht op het Plaça dos Restuarados. Terwijl we er zaten knapte het weer zienderogen op en we vermaakten ons er dan ook prima met Aperol Spritz voor Riet en Sagres bier voor mij.

’s Avonds deden we lekker makkelijk, we aten in het restaurant van het hotel wat maar een paar meter van onze kamer verderop in de gang zat. Het menu was niet echt uitgebreid maar we vonden allebei wat van onze gading.