We hadden gisteravond onze koffers al gepakt en omdat we pas om tien voor tien zouden worden opgehaald hoefden we ons niet te haasten vanmorgen en was er zelfs ruim de tijd om nog in het hotel te ontbijten. We waren even voor half tien net terug op onze kamer toen de telefoon ging, de receptie meldde dat onze taxi al was gearriveerd! Dat was dus flink te vroeg maar we waren klaar dus gingen we naar beneden waar we eerst nog moesten uitchecken.

Bij het uitchecken was er nog een aardig voorval, de al wat oudere persoon die onze rekening opmaakte vroeg me of we soms familie waren van twee bekende Nederlandse voetballers die in 1978 met het WK Voetbal hadden meegedaan. Vroeger kreeg ik die vraag wel vaker maar ik had hem al een hele tijd niet meer gehoord. Buiten stond inderdaad onze taxi al voor de deur en zo gingen we ruim voor negenen al op weg naar de luchthaven waar onze vlucht, deze keer met Transavia, om twaalf uur zou vertrekken.

Aangekomen bij Terminal 2 op de luchthaven ging alles vlot want het was (in ieder geval voor de Transavia balie) niet druk. Jammer was wel dat we vrijwel op het moment van aankomst op de luchthaven een bericht kregen dat onze vlucht bijna een uur vertraging had en de vertrektijd was bijgesteld naar vijf voor een. Binnengekomen in de vertrekhal konden we amper een zitplaats vinden, en dat had niet eens zozeer te maken met de drukte als vanwege het feit dat er simpelweg veel te weinig zitplaatsen waren. Gelukkig voor Riet was er in het benedengedeelte een grote rookruimte, wat voor haar het lange wachten wat aangenamer maakte.

Het boarden begon redelijk op tijd maar het kostte de nodige tijd voordat iedereen aan boord van het vliegtuig was omdat het grondpersoneel iedereen naar de achterste trap dirigeerde en niet toestond dat de voorste trap ook werd gebruikt. We zagen de stewardessen zich hier behoorlijk druk over maken maar het resultaat was wel dat Riet en ik het hele vliegtuig van achter naar voor moesten doorlopen want wij zaten op rij één. Uiteraard was het in het gangpad de gebruikelijke chaos met mensen die veel te veel en veel te grote handbagage bij zich hadden en dat probeerden in de bagagebakken te proppen.

De vlucht was redelijk comfortabel omdat we plaatsen hadden gereserveerd met extra beenruimte, maar ik zat wel aan het gangpad en had dus een groot deel van de vlucht mensen naast mijn stoel staan die wachtten totdat het toilet voorin vrij was. En Riet en ik zijn ook niet gewend om het eten aan boord te moeten kopen (jaja, wij zijn nou eenmaal verwend). Maar alle ongemakken werden enigszins goedgemaakt doordat we dankzij een snelle route en wind in de rug een half uur eerder dan verwacht op Schiphol landden.

We waren omdat we op de eerste rij zaten heel snel het vliegtuig uit, de koffers kwamen ook redelijk vlot en Robin en Astrid stonden bij de uitgang zoals verwacht op ons te wachten. En dus zaten we vrijwel meteen na thuiskomst met al onze kinderen en kleinkinderen aan de patat…