Na een prima ontbijt in het hotel gingen Riet en ik plannen voor de dag maken op onze kamer. We hadden al besloten om de eerste dagen gebruik te gaan maken van de Hop On Hop Off bussen waarvan er in Lissabon drie waren. De Yellow Bus adverteerde het meest maar bij wat speurwerk op het Internet ontdekten we al gauw dat ze niet echte goeie kritieken kregen, met als belangrijkste probleem de hoeveelheid bussen. We besloten eerste maar naar het kantoor van de plaatselijke VVV (“Ask Me Lisboa”) te gaan en dan zouden we daar wel zien.

We kregen het advies om gebruik te maken van de Gray Line bussen, en na wat zoeken vonden we vlakbij de halte. De eerste bus die arriveerde was van de blauwe route, de Belém line, en we kochten bij de buschauffeur een “Free Pass” voor alle routes voor drie dagen. De blauwe route ging richting het westelijk deel van de stad en toen we aankwamen bij het Palácio Nacional da Ajuda stapten we uit om er een kijkje te nemen. Het viel in zoverre een beetje tegen dat er verder helemaal niks te doen was, geen terrasjes niks (we waren aan een bakkie toe), dus namen we de eerstvolgende bus om verder te gaan.

De route voerde door Belém en toen weer terug langs de brede rivier, onder de beroemde Ponte 25 de Abril, die genoemd is naar de dag van de Anjer-revolutie in 1975 waarop de dictatuur in Portugal werd afgeschaft en vervangen door een democratie. We arriveerden op een plein waar het Museum de Marinha was gevestigd, een maritiem museum met onder andere een overzicht van de Portugese ontdekkingsreizen en een hal met alle koninklijke schepen. Het museum was de moeite waard, met heel veel schaalmodellen van historische schepen van de vroege Middeleeuwen tot aan de huidige tijd, en natuurlijk de echte koninklijke roeiboten. En zeker niet onbelangrijk, er was ook een prima cafetaria…

 

 

 

 

 

 

Nadat we weer op de bus waren gestapt reden we mee totdat we bij het winkelcentrum Amoreiras waren. Daar stapten we weer uit want we hadden gehoord dat er op een van de torens op het winkelcentrum een uitwijkplatform was vanwaar je 360 graden rond over de stad kon uitkijken. We vonden het na enige zoeken (het was niet zo duidelijk aangegeven) en het uitzicht bleek inderdaad overweldigend zoals op de foto te zien is. Als je op de foto klikt krijg je een grotere versie te zien.

Weer terug in de bus reden we mee tot de halte waar we waren opgestapt en vandaar wandelden we terug naar het hotel. ’s Avonds gingen we op zoek naar een restaurant om wat te eten en daarvoor gingen we richting het Praça do Comércio, het grote plein aan de rivier waar we s’morgens al geweest waren in het Ask Me Lisboa kantoor. We hadden al gezien dat daar veel leuke restaurants waren met terrassen aan het plein en we belandden uiteindelijk bij Italiaans restaurant Troppo Squisito, waar Riet’s pizza en mijn Spaghetti Bolognese voortreffelijk bleken.