Een waarschuwing vooraf, dit wordt een technisch verhaaltje. Al een tijdje was ik me aan het oriënteren op manieren om mijn thuisnetwerk te verbeteren. Hoewel ik Wifi bereik in het hele huis had en zelfs in een groot stuk van de tuin was ik niet helemaal tevreden over de manier waarop ik dat had geregeld, waardoor ik bijvoorbeeld twee verschillende Wifi netwerken had.

We hebben net als vrijwel iedereen met kabel-tv een router/modem in de meterkast waardoor het signaal voor het netwerk binnen komt. En hoewel dat apparaat ook de Wifi kan verzorgen is de locatie niet echt optimaal en daarom heeft ook vrijwel iedereen wel meerdere apparaten in huis om het netwerk te optimaliseren. Ik had dat geregeld via twee Netgear routers die ik had in gesteld als Access Points zodat de router in de meterkast als “hoofdapparaat” zou blijven fungeren.

De enige reden hiervoor was overigens dat ik in de meterkast meerdere apparaten heb die allemaal een kabelverbinding nodig had en ik had simpelweg dus de poorten op die router nodig, wat niet mogelijk zou zijn als ik een ander apparaat als “hoofdapparaat” zou benoemen en deze router zou wijzigen in een Access Point. Omdat de Netgear router in combinatie met de router in de meterkast niet voldoende bereik hadden voor de bovenverdiepingen had ik op mijn kamer op de tweede verdieping ook een router geïnstalleerd als tweede Access Point. Nadeel was dat ik nu drie Wifi netwerken had in mijn huis, en hoewel dat op zich redelijk naadloos werkte zocht ik naar een andere oplossing.

Dat leek een Mesh netwerk te zijn waarbij je een centrale router hebt met satellieten die je overal in huis zou kunnen plaatsen. Ik oriënteerde mijzelf daar dus op en vond al gauw dat zo’n oplossing prima zou moeten werken maar dat dat wel een kostbaar grapje zou worden. Toen vond ik de beste oplossing in een onverwachte hoek: ik kon mijn KPN modem/router in de meterkast als “hoofdapparaat” voor een Mesh netwerk gebruiken en via KPN kon ik dan satellieten kopen of huren om overal in huis te plaatsen. Zeer eenvoudig te realiseren en bovendien in verhouding ook nog eens goedkoop.

Om te proberen besloot ik twee satellieten te huren, een voor beneden en een voor boven, en dat blijkt tot nu toe prima te werken. Eenvoudige installatie, één Wifi netwerk en een beter bereik dan dat ik had. Enige nadeel is dat mijn beide Netgear routers  allebei vier extra poorten hadden voor bekabelde apparaten en de satellieten maar één dus ik moest wat schuiven met apparaten. Maar tot nu toe ben ik zeer tevreden, en Riet ook want die satellieten zien er een stuk beter uit dan die sprietige Netgear routers en ze zijn nog eens veel kleiner ook.

Iemand geïnteresseerd in twee tweedehands maar nog prima werkende Netgear routers?

De afgelopen week hebben de schilders alles boven onder handen genomen en het moet gezegd, ze hebben onze hooggespannen verwachtingen waar gemaakt. We hadden al gehoord dat Hans van der Plas prima werk leverde en dat klopt als een bus. Niet alleen het schilderwerk is keurig maar ook de afwerking en het opruimen zijn dik in orde. Hans is voor mij trouwens geen onbekende want hij was de aanvoerder van het kampioens-team van Quick Boys begin jaren negentig en dus een van mijn ouwe helden. Het was leuk om even over die goeie ouwe tijd te praten toen hij begin vorige week even langs kwam om te kijken hoe alles ging met het schilderwerk.

De tweede week is in volle gang en boven is alles nu klaar. Op dit moment worden de keuken en de plafonds beneden aangepakt en dat betekent dat alles beneden in het plastic is verpakt. Voor Riet en mij is het nu even afzien en moeten we soortement van kamperen in ons eigen huis…

Vandaag was dus mijn eerste vrije dag, weliswaar nog niet als officieel pensionado maar wel degelijk de eerste dag na het afscheid van mijn werkende leven. En ik ben gelijk maar begonnen met het afwerken van mijn lijst banklusjes, allemaal dingetjes in en rond het huis die ik eigenlijk allang had moeten doen maar waar het nog steeds niet van was gekomen.

Het eerste was het repareren van het slot van de voordeur. Ik had al geschreven dat het probleem bekend was en dat het enige mogelijke probleem het vinden van het juiste vervangende onderdeel was. Ik had in eerste instantie een hoopje dat ik het kleine schuivende onderdeel wat kapot was zou kunnen vervangen maar na uitgebreid speurwerk op het internet kwam ik tot de conclusie dat ik weliswaar verscheidene opties had gevonden maar niet een exact hetzelfde als het onderdeel wat vervangen moest worden.

Toen kwam ik bij een Belgische sloten website het hele complete onderdeel tegen, wat weliswaar zou betekenen dat ik duurder uit was maar dit was wel exact hetzelfde onderdeel als wat er nu in de deurpost zat. Het bestelde onderdeel kwam eerder deze week binnen en het vervangen bleek vanmorgen een fluitje van een cent. De deur sluit nu weer perfect, tot groot genoegen van Riet, en daarmee is mijn eerste afgewerkte klusje als pensionado dus een feit…

Onze voordeur geeft al een tijd problemen. We kregen al vrij snel problemen dat de deur niet meer goed aansloot op de deurpost omdat hij iets krom was getrokken, een probleem wat we met tochtstrips redelijk goed hebben kunnen oplossen. Maar sinds een paar weken hebben we een nieuw probleem en dat is dat de deur niet meer goed sluit. Als je de deur dicht trekt kun je hem zowat een centimeter heen en weer halen. Ten eerst rammelt dat en ten tweede voelt het niet heel veilig.

Het probleem lijkt de sluitpin te zijn want als je de deur in het slot draait dan sluit hij wel goed en voelt ook solide aan. Er is aan de sluitpin echter niks bijzonders te zien, hij beweegt zoals het hoort en valt ook soepel in de daarvoor bedoelde uitsparing. Vanmorgen heb ik dus het gedeelte in de deurpost maar eens open geschroefd om te kijken of daar het probleem zit.

En jawel, de oorzaak is gevonden: in de deurpost zit een schoongedeelte waarin de sluitpin valt en ook de pin van het deurslot, maar bij de opening voor de sluitpin zit een verstelbaar plaatje waarmee je de opening voor de sluitpin kunt afstellen. En dat plaatje is kapot, het is doormidden gebroken en daardoor functioneert het niet meer als afstemming en kan de sluitpin heen en weer bewegen in de opening.

Nu het probleem gevonden is lijkt de oplossing simpel, want het plaatje is met stelschroeven bevestigt en kan dus als zodanig worden vervangen. Nu maar hopen dat zo’n los plaatje ergens te koop is, gelukkig staat het serienummer er op…

De Amerikaanse gewoonte om met Kerst cadeautjes te geven begint hier in Nederland ook steeds meer voet aan de grond te krijgen. Misschien is Sinterklaas minder populair geworden de afgelopen jaren (het jarenlange gezeik rond de viering begint veel mensen een afkeer van het hele feest te bezorgen heb ik het idee), feit is dat de viering van Kerst op de Amerikaanse manier steeds meer voet aan de grond krijgt in Nederland. Dat leidt ieder jaar tot veel ontevreden reacties van mensen die nijdig zijn dat ruim voor Sinterklaas de Kerstspullen overal al uitgestald liggen, en Riet is er daar een van.

Dit jaar was het voor ons geen issue wanneer we Cadeautjesdag zouden vieren want wij waren er met Sinterklaas niet, toen zaten we in Margaret River aan de westkust van Australië. Het werd dus min of meer automatisch Eerste Kerstdag, wat toch al traditioneel de dag is dag onze kinderen en kleinkinderen bij ons zijn om Kerst te vieren.

Riet had weer flink uitgepakt en was de afgelopen dagen dan ook druk geweest met het inkopen van alle cadeau’s. En uiteraard werden de kleinkinderen weer flink verwend…

We zitten halverwege de zomer en de langste dag is al weer dik een maand geleden, en dat is duidelijk al te merken. Het wordt ’s morgens later licht en als het zoals vandaag regenachtig is met een compleet bewolkte lucht dan is het tegen de tijd dat ik opsta al weer zo donker dat ik licht aan moet doen.

Voor mij is dat altijd de vervelendste tijd van het jaar, want ik vind het heerlijk om op te staan met daglicht, en liefst ook nog een zonnetje. Dat behoort tot de fijnste herinneringen die ik heb aan Kuala Lumpur en Manila want daar kwam de zon het hele jaar rond zes uur ’s morgens op. En aangezien het zelden al regende in de ochtend was ik vrijwel altijd al meteen in een goed humeur, en ik moet toegeven dat dat in Nederland heel anders is.

Ik kan er niks aan doen, ik vind de donkere ochtenden deprimerend, veel meer dan het vroege donker in de avonden. Het duurt gelukkig nog een paar weken voordat het echt nog donker is in de ochtend als ik opsta maar ik kijk daar dus absoluut niet naar uit…

We wisten al een tijdje dat de buren naast ons een ander huis hadden gekocht aan de overkant van het kanaal ergens achter de Dijk, en uiteraard hadden we hun huis te koop zien staan. Het duurde een aardig tijdje maar uiteindelijk is hun huis toch verkocht en vandaag vond de overdracht plaats. Dus vanaf vandaag hebben we nieuwe buren.

Het nieuwe stel is vandaag meteen begonnen met sloopwerkzaamheden, wat betekent dat ze toch wel het een en ander gaan veranderen. Riet weet al wie het zijn want het blijken oude buren van haar zus Ans te zijn uit de tijd dat die nog in de Kanaalstraat woonde. Het is een stel van Riet’s leeftijd met geen kinderen meer thuis, en dat zal voor ons wel een verademing zijn want de vorige buren hadden drie hele jonge kinderen en dat zorgde met name in de tuin nogal eens voor een lawaaiige toestand.

En hopelijk hebben we meer contact met het nieuwe stel dan met het vorige stel want hoewel we in goeie harmonie naast elkaar hebben gewoond zeiden we niet meer dan gedag met af en toe een kort praatje voor de deur of over de heg. Het leeftijdsverschil zal daarbij ongetwijfeld een rol hebben gespeeld, maar hopelijk wordt dat dus nu anders.

We zitten officieel al anderhalve week in de lente, maar dat is aan het weer beslist niet te merken want dat is ronduit miserabel, herfstachtig zelfs. Met name vandaag was een grijze, grauwe dag met regen van de vroege ochtend tot de late avond, en volgens de voorspellingen wordt het morgen niet veel beter.

De hele maand maart was eigenlijk niet veel bijzonders wat het weer betreft: veel regen, veel wind en temperaturen overdag die schommelden tussen de drie en de dertien graden. ’s Nachts was het veelal koud, met zelfs af en toe nachtvorst. En dat terwijl maart toch een maand is waarin je normaal gesproken al een paar mooie dagen hebt, met name vorig jaar hadden we in maart al regelmatig dagen waarin we buiten konden zitten.

Dit jaar dus niet, en we beginnen ons nu af te vragen hoe het zit met die opwarming van de aarde want de verwachting voor de komende week is nog lagere temperaturen en nog meer nachtvorst…

Het is opeens behoorlijk koud! De temperatuur komt op dit moment zelfs overdag amper boven nul en ’s nachts vriest het enkele graden. Mij zul je niet horen mopperen want met de komst van de vorst zijn de regen en de wind verdwenen en schijnt overdag de zon. Kou kun je je op kleden en van een zonnetje wordt iedereen nu eenmaal vrolijk. Het leverde ook nog eens een mooie aanblik op vanuit mijn werkkamer, zo’n mooie witte laag op alle platte daken en de ruiten van onze serre.

Of de vorstperiode lang gaat duren is nog maar de vraag, feit is wel dat er op het kanaal ’s morgens al hier en daar plekken met een ijslaag te zien zijn. Jammer genoeg verdwijnen die overdag grotendeels, wat betekent dat we nog de nodige vorstdagen nodig zullen hebben voor we kunnen schaatsen. in ieder geval liggen mijn schaatsen geslepen in de schuur klaar voor het geval het zover mocht komen.

Erg waarschijnlijk is dat niet want er wordt voor volgende week al weer ander weer voorspeld met hogere temperaturen, waarbij al is aangegeven dat de regen en de wind weer terug zullen komen. Een echte winter zit er dus, ondanks deze korte vorstperiode, vooralsnog niet in…

Al vanaf dat we hier zijn komen wonen hebben bij hevige regenval en een bepaalde windrichting last van lekkage in de woonkamer. Dat merkten we al vrij snel, er hingen druppels aan het plafond precies ter hoogte van de uitbouw, en we hebben dat probleem toentertijd gelijk bij de bouwmaatschappij gemeld. Er is toen naar gekeken en in eerste instantie leek het geholpen te hebben (er waren wat reparaties aan loodslabben gedaan) maar het kwam toch nog een paar keer terug, zij het veel minder.

De laatste keer dat we druppels aan het plafond hebben gezien was alweer minstens twee jaar geleden dus we dachten van het probleem af te zijn. Totdat we gisteren een bericht in de buurtgroep op Whatsapp zagen van buren die hetzelfde probleem meldden. En dat leverde meerdere berichten op, we zijn blijkbaar niet de enige bewoners met deze klachten. Omdat we dachten dat wij van het probleem af waren controleerden we ons plafond nog maar eens en hoewel we ondanks de hevige regenval van de afgelopen dagen geen druppels hadden gezien zagen we nu toch wat schade aan de sierrand langs de muur. 

Er waren duidelijk sporen van lekkage, al weten we eigenlijk niet of dat nieuw is of nog van de laatste keer dat we lekkage hadden. Desondanks lijkt de lekkage iets structureels als meerdere buren last hebben van exact hetzelfde probleem, dus hebben we het in navolging van de andere buren weer bij de bouwmaatschappij gemeld.

En nu is het afwachten wat er gaat gebeuren. Op zich is het bij ons nog te overzien, wat plekken aan de sierrand waar het stucwerk hersteld moet worden. Maar vergeleken met wat ik heb gezien op foto’s van sommige buren valt dit nog heel erg mee…

Ik heb de laatste weken niet veel gemeld ten aanzien van de nieuwbouw aan de overkant van het kanaal maar dat komt hoofdzakelijk omdat er niet zoveel meer te melden valt. De huizen en appartementen zijn al een maandje of wat bewoond en wat de bouwactiviteiten betreft gebeurt er dus niet zoveel meer. De overburen in de nieuwe huizen hebben met de Kerst hun huizen uitbundig verlicht (op een paar dissidenten na) en dat zorgde voor een feestelijk licht, wat overigens goed van pas kwam want hoewel er al lantaarnpalen zijn gezet branden die nog niet.

Het enige wat zo te zien nog moet gebeuren, en wat blijkbaar niet zo erg opschiet, is de toegangsweg naar de wijk vanaf de Dijk, op de foto zichtbaar tussen de huizen en de appartementen. Hoewel all andere wegen in de nieuwe wijk al een tijd bestraat zijn is dit stuk nog steeds onverhard en dus bij regen een modderpoel. Veel gebeurt er zo te zien ook niet, en dat lijkt vreemd omdat dit toch een belangrijk stukje infrastructuur is zou je zeggen.

We kunnen al wel zien nu hoe het gaat worden, er komen zo te zien ook de nodige parkeerplaatsen op het nu nog braak liggende stuk, en er lijkt ook een stuk naast de appartementen gereserveerd voor een plantsoen of zoiets. De bewoners die dit stuk weg gebruiken moeten het vooralsnog met dit modderpad doen…