Omdat ons tijdstip van vertrek pas om half twaalf vanochtend was konden we na het ontbijt vanmorgen nog ruim anderhalf uur genieten van het prachtige strand van Boracay. Klokslag half twaalf vertrokken we vanuit ons hotel met een busje naar de haven van het eiland om daar met een boot van het hotel te worden overgevaren. Vanaf het bootstation werden we per busje in amper een minuut tijd naar het vrijwel aan de andere kant van de straat gelegen kleine vliegveld van Caticlan gereden.

Daar wachtte een bijzonder onaangename verrassing bij het inchecken want wat bleek, ik had blijkbaar bij het boeken van de tickets niet goed opgelet en de terugreis niet geboekt voor vandaag maar voor zaterdag 28 maart! Hoe dat mogelijk is snap ik wel, bij het boeken heb ik alleen gelet op zaterdag de 28e en daarbij totaal over het hoofd gezien dat ook in maart de 28e op een zaterdag valt. Iedere andere maand zou de verkeerde datum me zijn opgevallen maar juist deze maand niet.

Mijn eerste vraag aan de vriendelijk mevrouw aan de check-in balie was of er nog een mogelijkheid was om alsnog mee te kunnen vandaag met welke vlucht dan ook. Het antwoord was niet bepaald hoopgevend want we konden weliswaar op de wachtlijst voor een van de vluchten worden geplaatst maar er was geen zekerheid dat we dan ook inderdaad mee zouden kunnen. Er waren nog wel plaatsen vrij in de vliegtuigen maar er was een ander probleem.

Het vliegveld van Caticlan heeft namelijk een erg korte landingsbaan en vliegtuigen mogen om veilig te kunnen starten maar een bepaald gewicht hebben. De hoeveelheid passagiers is daarbij niet zozeer relevant als wel het totale gewicht van de passagiers en hun bagage. We moesten daarom allemaal op de weegschaal gaan staan na het wegen van onze koffers en dat totale gewicht moest dan passen binnen het startgewicht van een van de vier vluchten van Philippine Airlines die vanmiddag nog naar Manila zouden vertrekken.

Vanwege de onzekerheid liet ik deze mogelijkheid open maar als alternatief ging ik ook informeren bij de balie van Cebu Pacific die ook nog twee vertrekkende vluchten had. Die hadden echter precies hetzelfde probleem, ook daar was in principe plek maar ook daar gold dat ons totale gewicht bepalend was. Wel gaf de medewerker van Cebu Pacific aan dat de kans dat we mee konden erg groot was maar dat zou pas zeker worden a;ls het toestel was geland.

Daarbij kwam ook nog dat we de tickets die we noodgedwongen zouden moeten kopen contant moesten betalen en dat bleek een volgend probleem want de pin-automaat op het vliegveld bleek leeg. Riet ging op pad met een medewerker van de luchthaven op zoek naar een andere pin-automaat en die werd uiteindelijk na veel moeite gevonden. Het pinnen van het totaalbedrag leverde gelukkig geen problemen op en toen ze weer in de kleine vertrekhal arriveerde met het geld in haar tas konden we niets anders doen dan wachten.

Vlak voordat het vliegtuig van Cebu Pacific landde kwam de mevrouw van Philippine Airlines naar ons toe met de mededeling dat ze ons alsnog vertrek kon garanderen op een van de vier vluchten met een bijbetaling van een bedrag wat minder dan een kwart was van de ticketprijs van Cebu Pacific en dat besloten we, meer vanwege de zekerheid op vertrek dan voor het geld, meteen te doen.

Ik moest wel eerst langs het ticket kantoor van Philippine Airlines even verderop in de straat langs het vliegveldje maar na een half uur was alles geregeld. Bij mijn terugkomst in de vertrekhal was onze bagage al ingecheckt en lagen de nieuwe tickets al gereed. We konden alsnog door naar de vertrekhal waarbij we werden nagezwaaid door de hele crew van Philippine Airlines, die echt alle moeite hebben gedaan om ons alsnog op een vlucht te kunnen krijgen en ons fantastisch hebben geholpen.

Dat het vliegtuig zelf nog dik een uur vertraging had en we pas tegen half vijf van Caticlan vertrokken kon ons weinig schelen. Na aankomst op de luchthaven NAIA van Manila bracht Lito, die meer dan drie uur op ons had staan wachten, ons naar huis en zo zaten we dus later toch nog trouw aan de zaterdagavond traditie bij restaurant Outback.

Ja, en daarna was er alleen nog een heleboel was...