Mooi weer dukte?
zaterdag 07 februari 2015
Het was vandaag een bijzonder mooie en vooral erg warme dag, en dat was toch wel verrassend aangezien het de afgelopen dagen wat aan de koele kant was geweest met af en toe de nodige wind. Gisteravond zei Riet nog toen we naar huis liepen dat het erg aangenaam was, en daarmee bedoelde ze dat het niet zo benauwd warm was als het normaal bijna altijd is.
Dit was dus een uitgelezen dag om vooral niet teveel te doen en lekker in de tuin te zitten, maar mijn gebruikelijke vrijdagochtend koffie in het Alabang Town Center heb ik toch niet laten schieten. En omdat ik er toch was heb ik in het ATC ook meteen een paar kleine boodschapjes gedaan die we nodig hadden. Nou, dat heb ik geweten!
Normaal gesproken is het op dat uur van de ochtend nog redelijk rustig maar vandaag was het al een compleet gekkenhuis. Het leek wel alsof iedereen opeens de geest had gehad en boodschappen was gaan doen. Dat hoeft natuurlijk geen probleem te zijn als je zelf niet veel nodig hebt maar hier zit het probleem altijd bij de kassa's.
Ik heb al eerder verteld wat een ergernis het is om hier in de rij te moeten staan bij de kassa's van de supermarkten (ze zijn in dat opzicht allemaal hetzelfde) en vandaag beslist geen uitzondering. De helft van de kassa's was maar open en ondanks dat de rijen steeds langer werden deden ze daar helemaal niks aan. En geloof maar niet dat de kassajuffrouwen er een stapje bovenop doen omdat er zoveel wachtenden zijn, vergeet het maar!
De rij waarin ik stond werd hoofdzakelijk opgehouden doordat er te weinig wisselgeld was. Een probleem waar de kassajuffrouw zelf voortdurend wat aan probeerde te doen door voortdurend weg te lopen. En in plaats van in één keer het nodige extra wisselgeld te regelen bij een andere kassa werd er steeds voor iedere klant net genoeg gewisseld. De klanten zelf werken hier ook niet bepaald mee want al staat er een rij achter ze tot aan de maan dan gaan ze nog op hun gemak hun bonnetje en wisselgeld op staan bergen terwijl ze nog voor de kassa staan.
Wat mij altijd het meest opvalt is de gelatenheid waarmee dat allemaal gepaard gaat hier. Niemand die ongeduldig wordt (zelfs ik zie het tegenwoordig lijdzaam aan omdat er toch niks aan te doen is) en dat komt hoofdzakelijk omdat niemand hier het probleem ziet. Het hoort gewoon bij het boodschappen doen en het is alleen voor ons westerlingen enorm frustrerend om te zien dat ondanks prachtige nieuwe systemen voor bijvoorbeeld het scannen van de barcodes het afhandelen van klanten nog steeds zo traag gaat als dikke stront door een gieter.
Wij verzuchten dan ook na een bezoek aan de supermarkt regelmatig dat het nooit wat zal worden met dit land...
