Shell staat bekend als een bedrijf met een ″vergadercultuur″. Daarmee wordt bedoeld dat er te pas en te onpas vergaderingen worden belegd, en eigenlijk komt het er op neer dat er gewoon een heleboel wordt afgeluld.

Soms is een vergadering nodig, maar het gebeurd ook heel vaak dat je je af zit te vragen waar het nou eigenlijk over gaat. En je hebt ook wel eens dagen dat je van de ene vergadering naar de andere loopt, en vandaag was het toevallig zo’n dag. Altijd lekker op de vrijdag, dat je je al half en half op het weekend zit te verheugen en dan zit je vanaf negen uur ’s morgens vrijwel aan één stuk door te vergaderen. Zeven vergaderingen in totaal met maar drie verschillende onderwerpen…

Het ergste is dat vergaderingen altijd uitlopen, en dan met name de laatste. Dat zou een half uur durende bijeenkomst zijn over hetzelfde onderwerp waar ik al twee eerdere vergaderingen over had gehad vandaag, en ook nog eens met voor een deel dezelfde mensen! En jawel, we gingen er nog eens goed voor zitten en plakten er lekker aan het eind nog even een half uurtje extra aan vast. Hebben die mensen dan geen leven buiten het werk? Waarschijnlijk niet.

Hoe dan ook, ik werp tegenwoordig regelmatig een blik uit het raam aan de achterkant van het gebouw om te zien hoe het met de bouwplaats gaat. Op de foto kun je zien hoe het er op dit moment uitziet. Het schijnt de bedoeling te zijn dat er hier drie appartementengebouwen komen te staan, en als ik zo kijk is het me een raadsel hoe het er dan precies uit gaat zien.

Die grote witte tent is geen blijvertje, daarin komen waarschijnlijk modelappartementen waar je kunt gaan zien hoe het er uit gaat zien. De rest van de bouwsels zijn ook niet blijvend maar dat lijkt me duidelijk...