Onafhankelijkheidsviering
woensdag 11 juni 2014
De eigenlijke dag is pas morgen maar omdat dat een vrije dag is werd de Filippijnse Onafhankelijkheid vandaag al gevierd op ons kantoor. Dat gebeurt ieder jaar en het is een groots gebeuren waarvoor een hele ochtend wordt uitgetrokken. Het is dus niet zomaar even het volkslied, een toespraakje en wegwezen maar een hele plechtigheid. Alhoewel, niet altijd even plechtig maar daarover zo meer.
Vanmorgen om negen uur werd iedereen verwacht in de hal van het kantoorgebouw op de begane grond, waar een podium gereed stond omringd door spandoeken, vlaggen en borden met de geschiedenis van de Filippijnen erop. Er werden kleine vlaggetjes uitgedeeld aan iedereen en vooraf was ook vrijwel ieder bureau voorzien van een kleine versie van de nationale vlag.
De feestelijkheden in de hal begonnen met het zingen van het volkslied wat door vrijwel iedereen wordt meegezongen met de rechterhand op het hart. Daarna volgde een voor ons Nederlanders een toch wat merkwaardig spektakel, namelijk de eedaflegging. Iemand op het podium las hardop de eed van trouw voor, trouw aan volk en vaderland en natuurlijk aan God, want zo vroom zijn ze hier dat dat verplichte kost is. Die eed werd ook weer hardop door iedereen mee opgezegd waarbij iedereen met de rechterhand omhoog stond.
Na nog wat toespraken, overigens allemaal in Tagalog waarvan alleen de af en toe langs komende Engelse woorden aangaven waar het ongeveer over ging, volgden de blijkbaar ook hierbij onvermijdelijke verlotingen. Het is echt niet te geloven maar ieder openbaar evenement gaat hier gepaard met een "raffle" waarbij prijzen zijn te winnen. Het zou mij totaal niet verbazen als ze dat zelfs bij begrafenissen doen.
Die verlotingen waren voor mij een mooi moment om de feestelijkheden voor gezien te houden, en in het kader van het kwijtraken van de nodige aangekomen vakantiekilo's heb ik ook de bijbehorende lunch aan me voorbij laten gaan. Een lunch, of sowieso iets te eten, is hier net zo onvermijdelijk als de verlotingen want als er niks te winnen en te kanen valt dan komt er hier gewoon niemand opdagen.
Hoe dan ook, morgen is dus lekker een vrije dag!
