Gisteren was dan wel ons één-jarig jubileum op de Filipijnen maar het was zeker geen gelukkige dag.

Het begon al toen ik naar mijn werk wilde gaan. Ik liep naar de auto en drukte op het knopje van de afstandsbediening om hem open te maken maar er gebeurde helemaal niks. Normaal gesproken klinkt er een oorverdovende dubbele piep als de sloten openspringen maar er klonk helemaal niks. De deuren bleven op slot en nog vervelender, zelfs met de sleutel kreeg ik ze niet open. Er zat dus niks anders op dan naar mijn werk te gaan lopen.

Het lopen is op zich geen probleem want het is amper twintig minuutjes, maar in dit klimaat betekent het dat je je kunt gaan verschonen als je aankomt. Ondanks dat ik met lichte bepakking van huis was gegaan, met alleen het hoognodige in een linnen tas, was mijn overhemd doorweekt bij aankomst en tot overmaat van ramp had ik er helaas niet aan gedacht om een schoon shirt mee te nemen. Maar goed, ik was er en kon in ieder geval aan het werk. Dacht ik, maar toen ik mijn brillenkoker openmaakte bleek die leeg, mijn bril zat er niet in. Nou ben ik zonder bril zo blind als een varken dus het viel niet mee om nog wat nuttigs te doen.

Het lukte in ieder geval wel om de garage te bellen. Riet belde tegen de middag op dat de monteur van de garage de sloten had kunnen openen en met startkabels de auto weer aan de praat had gekregen. Het probleem zou veroorzaakt zijn doordat ik de lichten had laten branden; een raar verhaal want er gaat een piep als dat gebeurt. Bovendien waren we ’s avonds twee keer langs de auto gelopen en ik kan me niet voorstellen dat het ons geen van beiden opgevallen zou zijn. Maar goed, Riet bracht de auto tussen de middag langs en alles leek weer in orde.

Toen ik ’s avonds instapte en de contactsleutel omdraaide gebeurde er echter mooi weer niks. De monteur van de garage kwam naar het parkeerterrein waar de auto stond en startte hem weer zonder een probleem met de startkabels. Deze keer had ik volgens hem de airco aan laten staan, en dat klopt, alleen heb ik die in het afgelopen jaar nog nooit uitgezet en ook dat leek me dus een beetje raar. Thuis gekomen heb ik de accu meteen aan de oplader gelegd en hem de hele nacht laten opladen.

Maar wat denk je vanmorgen: nog niet genoeg stroom in de accu om een aansteker te laten vonken, waaruit bleek dat het toch echt helemaal mis was. De monteur had deze keer de grootste moeite om de auto nog gestart te krijgen maar nadat dat gelukt was kon hij gelukkig naar de garage gereden worden om te worden nagekeken. Het elektrisch systeem bleek gelukkig helemaal in orde maar de accu moest zoals verwacht worden vervangen.

Het probleem zou nu dus opgelost moeten zijn maar ik ben er persoonlijk pas gerust op als hij morgenochtend zonder problemen start…