De werkdag werd vandaag voortdurend onderbroken door het uitvallen van de stroom. De oorzaak was dat er vanmorgen een vrachtwagen tegen een verdeelstation was aangereden en in een groot deel van de wijk was er dus geen stroom.

Voor ons kantoorgebouw betekende dat dat de noodstroom in werking werd gezet, maar dat heeft wel het grote nadeel dat de airconditioning in het gebouw dan niet werkt. De noodvoorziening trekt dat namelijk niet, en het resultaat was dat het in het gebouw behoorlijk zompig begon te worden in de loop van de middag. Ikzelf vond het nog wel meevallen allemaal maar het management vond dat blijkbaar niet en stuurde om drie uur een email uit dat iedereen die er niet meer tegen kon naar huis mocht.

Vanavond wilden we uit eten gaan in het nieuwe Mexicaanse restaurant Chili’s wat deze week in het Alabang Town Centre is geopend. Het heeft even geduurd allemaal want er zitten al maanden plakkaten op de ruiten met “Soon to Open”, maar “Soon” zegt hier zoals we inmiddels weten niet zoveel. Vorige week leek er eindelijk schot in de zaak te zitten want de plakkaten waren weg, alles leek helemaal klaar en er zat nu een poster op de ruiten met “Training in Progress”. Jaja, dat pakken ze redelijk serieus aan bij die Amerikaanse franchise restaurants...

Helaas bleek toen we aankwamen dat wat ik al had verwacht inderdaad was gebeurd. Als er hier een nieuw restaurant wordt geopend dan storten de Filippino’s zich de eerste weken allemaal massaal naar binnen alsof het de Dolle Dagen van de Bijenkorf zijn. Geen enkel tafeltje vrij dus en binnen zelfs al een lange rij wachtenden. Daar hadden we geen zin in en dus gingen we naar het naastgelegen Chinese restaurant P.F. Chang.

Het klinkt dan wel heel erg Chinees maar P.F.Chang is ook wel degelijk een Amerikaanse franchise. En dus met rituelen voor de bediening die heel spontaan lijken maar allemaal zijn ingestudeerd. Zo komen ze als eerste altijd een schaal brengen met daarop drie flessen en drie potjes, en de ober kondigt dan altijd aan (nadat hij zich keurig heeft gemeld met “I am Herb and I am your waiter for tonight” ) dat hij zijn speciale saus gaat maken.

Die saus bestaat overigens gewoon uit een lepeltje mosterd en een lepeltje sambal in de ketjap, en we doen altijd maar net of we het nog nooit hebben gezien. Ach, ze doen tenslotte hun maar hun werk, en het eten bij P.F. Chang is goed. Wat zeg ik, de loempia’s zijn fantastisch!