Toen ik aan het eind van de middag op weg naar huis via mijn iPhone op Facebook keek zag ik tot mijn stomme verbazing het bovenstaande verhaal. Thuis gekomen rende ik meteen naar de tuin waar ik Riet zag zitten en liet het scherm zien. "Weet jij hier van?" vroeg ik. "Natuurlijk," zei Riet, "dat heb ik vanmorgen al gezien". Maar toen ik achter mijn PC zat om het verhaal goed te kunnen lezen en Riet over mijn schouder mee keek viel ze zowat om. Ze had dit verhaal dus helemaal nog niet gezien, ze had naar de foto gekeken en dacht dat het mijn eigen website was die ik had laten zien.

Stomverbaasd las ze het verhaal. Onze dorpsgenoten in Rijnsburg zijn dus spontaan allerlei acties gestart om de vrouwen van ALIG financieel te gaan steunen bij hun acties om de slachtoffers van de supertyfoon "Yolanda" te gaan helpen. En dat is natuurlijk fantastisch, want hoewel er al veel wordt gedaan (zo zijn de vijfentwintighonderd pakketten die ze gisteren hebben gemaakt vandaag op de boot geladen, er kan natuurlijk altijd nog meer worden gedaan.

Vanavond werd het echter nog gekker want Riet kreeg opeens allerlei WhatsApp-jes uit Rijnsburg, en op een geven moment kreeg ze Ans aan de telefoon die op dat moment werd geïnterviewd door RTV West, want die hadden ze in Rijnsburg ook gelijk maar gebeld met het hele verhaal. Het Skypen voor het tv interview lukte niet (vond Riet geloof ik niet eens zo heel erg) maar via de telefoon werd er toch een interview afgenomen en is het goede werk van ALIG dus nu ook nieuws in de regio Rijnsburg!

Allemaal goed nieuws, maar toch is er daarnaast nog iets waar ik vandaag ook nog even bij stil wil staan. Het is vandaag namelijk drie jaar geleden dat mijn vader overleed, en dat maakt dat deze dag ondanks alle mooie berichten toch een schaduwrandje heeft...