De Klucht van de Kleurenstickers
maandag 02 februari 2015
Deze keer heb ik niet lang hoeven wachten, de vorige Klucht is amper drie weken oud en ik heb er al weer een. En deze kon ik zo uit de krant plukken.
Onze wijk Ayala Alabang Village was de afgelopen week in het nieuws. Niet met iets ernstigs maar het ging wel over een tamelijk controversiële aangelegenheid. Er is een namelijk juridische strijd gaande tussen de vereniging van huiseigenaren van onze Village (die overigens in de kranten een “sjieke buitenwijk” werd genoemd) en de directie van een van de scholen in de wijk over het toegangsbeleid voor auto’s van niet-bewoners.
Alle bewoners van de Village die een auto hebben moeten ieder jaar een sticker halen op het administratiekantoor van onze wijk. Wij hebben ook zo’n sticker op de voorruit en daarmee kunnen wij vrij de Village in en uit rijden. Auto’s die niet zo’n sticker hebben moeten zich melden bij de poort en de chauffeur krijgt dan tegen overhandiging van zijn rijbewijs of ander identiteitsbewijs een tijdelijke toegangspas.
Wat is nou het geval, op de scholen in de Village komen steeds meer leerlingen van buiten de wijk zelf, en aangezien dat allemaal privé scholen zijn kun je rustig stellen dat die leerlingen allemaal vermogende ouders hebben. En die ouders hebben allemaal dikke auto’s waarmee ze hun kinderen naar school brengen (of wat waarschijnlijker is, laten brengen). En al dat extra verkeer begint behoorlijk wat overlast te bezorgen.
Veel van die auto’s hebben ook zo’n sticker voor toegang tot de wijk en dat zorgt in de ochtend- en avondspits voor flink wat extra verkeer en dus overlast. Daarnaast staan ook op die tijden lange wachtrijen voor de poorten met auto’s die zo’n sticker niet hebben en zich dus moeten melden.
Veel bewoners ergeren zich kapot aan die enorme drukte in onze anders zo rustige Village en de vereniging van huiseigenaren heeft dan ook besloten er wat aan te doen. Niet-bewoners krijgen geen gewone toegangssticker meer maar als ze hier kinderen op school hebben kunnen ze een speciale toegangssticker halen om hun kinderen naar school te kunnen brengen.
Maar (en hier komt het) die stickers komen er in twee kleuren, met een groene sticker mogen dan alleen op dinsdag en donderdag de Village in en die met een witte sticker op maandag, woensdag en vrijdag. Het idee is dat de ouders van buiten de wijk gaan carpoolen en dat het wegbrengen van hun kinderen naar scholen in onze wijk dan minder verkeer oplevert. En dat is nog niet eens het probleem van die ouders en de schooldirectie want daar zouden ze nog wel mee kunnen leven. Nee, het probleem is dat het uitdelen van de stickers weer zo’n typisch voorbeeld is van Filipijnse hersenkronkels.
Wil je zo’n carpool systeem laten werken dan moet je dicht bij elkaar wonende ouders verschillend gekleurde stickers geven, zodat ze onderling kunnen regelen wie op welke dag rijdt. Maar dat zou te simpel zijn want wat hebben ze nou gedaan, ze hebben alle mensen die bij elkaar inde buurt wonen stickers met dezelfde kleur gegeven. En daar zit hem de kneep, want die mensen hebben nu dus helemaal geen mogelijkheid tot carpoolen omdat ze allemaal op dezelfde dagen de Village niet in mogen.
En dat is dus een probleem voor de schoolgaande kinderen, want de meesten wonen toch wel zover weg dat lopen geen optie is. En openbaar vervoer ook niet echt want dat mag onze Village niet in en de scholen liggen niet bepaald vlak bij de ingang. Het is dus nu afwachten wat de rechter gaat zeggen, maar er zijn al wat initiatieven om dan maar schoolbussen te gaan instellen. Dat zullen de ouders uiteraard zelf moeten bekostigen, maar daarnaast lijkt dat voor de wijk zelf ook niet echt een oplossing. Dan krijgen we in plaats van personenauto’s regelmatig zwaar verkeer door de straat.
Ja, want wijzelf hebben ook behoorlijk last van al dat verkeer. De grootste school staat namelijk aan het eind van onze straat...
Onze wijk Ayala Alabang Village was de afgelopen week in het nieuws. Niet met iets ernstigs maar het ging wel over een tamelijk controversiële aangelegenheid. Er is een namelijk juridische strijd gaande tussen de vereniging van huiseigenaren van onze Village (die overigens in de kranten een “sjieke buitenwijk” werd genoemd) en de directie van een van de scholen in de wijk over het toegangsbeleid voor auto’s van niet-bewoners.
Alle bewoners van de Village die een auto hebben moeten ieder jaar een sticker halen op het administratiekantoor van onze wijk. Wij hebben ook zo’n sticker op de voorruit en daarmee kunnen wij vrij de Village in en uit rijden. Auto’s die niet zo’n sticker hebben moeten zich melden bij de poort en de chauffeur krijgt dan tegen overhandiging van zijn rijbewijs of ander identiteitsbewijs een tijdelijke toegangspas.
Wat is nou het geval, op de scholen in de Village komen steeds meer leerlingen van buiten de wijk zelf, en aangezien dat allemaal privé scholen zijn kun je rustig stellen dat die leerlingen allemaal vermogende ouders hebben. En die ouders hebben allemaal dikke auto’s waarmee ze hun kinderen naar school brengen (of wat waarschijnlijker is, laten brengen). En al dat extra verkeer begint behoorlijk wat overlast te bezorgen.
Veel van die auto’s hebben ook zo’n sticker voor toegang tot de wijk en dat zorgt in de ochtend- en avondspits voor flink wat extra verkeer en dus overlast. Daarnaast staan ook op die tijden lange wachtrijen voor de poorten met auto’s die zo’n sticker niet hebben en zich dus moeten melden.
Veel bewoners ergeren zich kapot aan die enorme drukte in onze anders zo rustige Village en de vereniging van huiseigenaren heeft dan ook besloten er wat aan te doen. Niet-bewoners krijgen geen gewone toegangssticker meer maar als ze hier kinderen op school hebben kunnen ze een speciale toegangssticker halen om hun kinderen naar school te kunnen brengen.
Maar (en hier komt het) die stickers komen er in twee kleuren, met een groene sticker mogen dan alleen op dinsdag en donderdag de Village in en die met een witte sticker op maandag, woensdag en vrijdag. Het idee is dat de ouders van buiten de wijk gaan carpoolen en dat het wegbrengen van hun kinderen naar scholen in onze wijk dan minder verkeer oplevert. En dat is nog niet eens het probleem van die ouders en de schooldirectie want daar zouden ze nog wel mee kunnen leven. Nee, het probleem is dat het uitdelen van de stickers weer zo’n typisch voorbeeld is van Filipijnse hersenkronkels.
Wil je zo’n carpool systeem laten werken dan moet je dicht bij elkaar wonende ouders verschillend gekleurde stickers geven, zodat ze onderling kunnen regelen wie op welke dag rijdt. Maar dat zou te simpel zijn want wat hebben ze nou gedaan, ze hebben alle mensen die bij elkaar inde buurt wonen stickers met dezelfde kleur gegeven. En daar zit hem de kneep, want die mensen hebben nu dus helemaal geen mogelijkheid tot carpoolen omdat ze allemaal op dezelfde dagen de Village niet in mogen.
En dat is dus een probleem voor de schoolgaande kinderen, want de meesten wonen toch wel zover weg dat lopen geen optie is. En openbaar vervoer ook niet echt want dat mag onze Village niet in en de scholen liggen niet bepaald vlak bij de ingang. Het is dus nu afwachten wat de rechter gaat zeggen, maar er zijn al wat initiatieven om dan maar schoolbussen te gaan instellen. Dat zullen de ouders uiteraard zelf moeten bekostigen, maar daarnaast lijkt dat voor de wijk zelf ook niet echt een oplossing. Dan krijgen we in plaats van personenauto’s regelmatig zwaar verkeer door de straat.
Ja, want wijzelf hebben ook behoorlijk last van al dat verkeer. De grootste school staat namelijk aan het eind van onze straat...
