Net als in Manila hebben we in Rijnsburg twee katten in huis, Paula en Loekie. Loekie is door Martin en Sandra in huis gehaald, Paula is eigenlijk mijn kat want ik heb haar in maart 2004 voor mijn verjaardag gehad.

Ze was toen ongeveer een jaar oud en was waarschijnlijk een zwervertje geweest want met name in het begin was ze behoorlijk neurotisch. Ze schrok overal van, van een plotselinge beweging tot het ritselen van aluminiumfolie, en hoewel dat in de loop van de jaren wel wat beter is geworden is ze nog steeds behoorlijk schrikachtig. Ze is ook niet bepaald een gezellige kat, althans niet voor Riet en voor mij. De jongens kunnen vrijwel alles met haar doen en ze komt ook bij ze op schoot, maar mij moet ze niet en Riet kan ze helemaal niet uitstaan. Tot Riet’s grote frustratie overigens want normaal gesproken kan ze eigenlijk met alle katten goed opschieten, behalve met deze sacherijn dus. Ikzelf ben ook dol op katten en ik vind er zelf ook niks aan dat Paula niet bepaald een aanhalige kat is.

Toen we vorige week thuis kwamen bleek er weinig veranderd. Paula keek ons aan met zo’n blik van „Daar zijn die zeikerds weer”, besloot dat het nu in huis veel te druk werd en brengt de dagen nu veelal slapend buiten door. Waarschijnlijk wacht ze gewoon op het moment dat wij weer ophoepelen…