Het was een merkwaardige dag vandaag. Hoewel de hele dag de zon scheen en de temperatuur gewoon achtentwintig graden was voelde het de hele dag kil aan doordat er een stevige wind stond. Dat is een verschijnsel wat we hier in deze mate nog niet hadden meegemaakt en dat was dus effe wennen.

Omdat het vanmorgen al geen ”zit-in-de-tuin” dag leek te worden besloten we naar Makati te gaan om te gaan winkelen. Onze chauffeur Lito reed ons er naar toe en zette ons voor de deur van winkelcentrum Greenbelt 3 af. Het voelt nog steeds heel decadent om zelf voor de deur afgezet te worden, net als de familie op de foto, en dan tegen je chauffeur te zeggen dat je wel een sms-je stuurt als je weer opgepikt wilt worden. Maar makkelijk is het wel en het scheelt een heleboel tijd als je zelf niet eerst een plek hoeft te gaan zoeken om te parkeren in een overvolle parkeergarage!

Deze keer was het plan om voor wat kleren voor mij te gaan kijken maar dat bleek weer eens lastig zoals altijd wanneer je iets anders zoekt dan T-shirts of Polo’s. Zelfs in de gerenommeerde merkwinkels was het antwoord steevast het inmiddels bekende ”Sorry Sir, we don’t have”. En dat heeft dan vrijwel nooit te maken met het gezochte kledingstuk zelf maar met de maat, want ze hebben simpelweg zulke grote maten hier niet. De grootste herenmaat is vrijwel altijd 50 of hooguit 52, maar kom je om 54 (wat in Nederland toch een volkomen normale herenmaat is) dan grijp je al mis. In de betere winkels willen ze dan nog wel eens als je aandringt alle filialen in de stad bellen om te vragen of ze ergens anders de gevraagde maat wel hebben maar het antwoord verandert alleen maar in ”Sorry Sir, they don’t have”…