Vannacht om half een landden we op de luchthaven van Dubai, bijna een half uur te laat maar nog steeds dik op tijd om onze vervolgvlucht te halen naar Manila die om vijf boor vier vertrok. Tijdens de reis hebben we gelukkig nog wat kunnen slapen (ikzelf een uur of drie, Riet wel een uur of zes) en we landden iets voor de geplande aankomsttijd op de luchthaven van Manila.

Omdat de aankomst nu bij Terminal 3 is en niet meer bij de veel verder weg gelegen Terminal 1 en omdat Lito al grijnzend op ons stond te wachten toen we naar buiten kwamen waren we nog ruim voor vijven weer thuis. Onderweg konden we constateren dat de meeste kerstversiering nog niet was opgeruimd, en dat gold ook voor ons eigen huis. Onze beide katten waren in ieder geval weer blij om ons te zien maar dat kan ook geweest zijn omdat het bijna hun etenstijd was.

Er was nog een vermakelijk voorval terwijl we zaten te wachten in Dubai bij de gate voor het instappen. Er werd namelijk omgeroepen dat passagiers maar één stuk handbagage mee mochten nemen de cabine in. Riet en ik keken om ons heen en zagen het vertrouwde beeld van Filipino's die stuk voor stuk beladen waren met plastic tassen en rolkoffers, en die laatste vaak ook nog ter grootte van een redelijke hutkoffer.

We konden allebei een grijns niet onderdrukken toen we zagen dat er maar een paar Filipino's gingen proberen zoveel mogelijk bij elkaar te proppen. De rest stoorde zich in het geheel niet aan de mededeling en dat leverde zoals altijd chaos op in de gangpaden waar iedereen probeerde nog meer tassen in de al overvolle bagagevakken te proppen. Ach ja, het bekendste Filipijnse gezegde is niet voor niks "Always room for one more" ("Er kan er altijd nog een bij")...

Hoe het ook zij, we zijn weer veilig thuis. De foto van vandaag is gemaakt tijdens de landing in Manila, met links aan de horizon de hoge gebouwen van de wijk Alabang waar wij wonen.