Ditjes en datjes
donderdag 01 augustus 2013
Vandaag even zomaar wat weetjes over de Filipijnen.
De vlag van de Filipijnen is de enige vlag ter wereld die verschillend is ten tijde van oorlog en vrede. Is het vrede, zoals nu, dan zit de blauwe kleur aan de bovenkant en het rood aan de onderkant, in tijd van oorlog is het andersom want dan zit rood boven.
Het land dankt zijn naam aan de Spaanse ontdekkingsreiziger Ruy Lopez de Villalobos die ermee de Spaanse koning Philips de Tweede wilde eren. De eerste Europeaan die voet aan land zette op de Filipijnen was de Portugees Ferdinand Magelhaen. Het liep overigens niet best met hem af want hij bemoeide zich met een binnenlandse aangelegenheid (dat was dus al heel snel een gewoonte van Europeanen) en werd daarbij vermoord op het eiland Lapu-Lapu bij Cebu.
De Filipijnen werden pas in 1946 onafhankelijk en werd daarmee het eerste Zuid-Oost Aziatische land wat onafhankelijk werd na de Tweede Wereldoorlog.
Het land kent 175 talen en dialecten en daarvan worden er 171 nog actief gebruikt. De nationale taal is Tagalog wat in feite het dialect is wat gesproken wordt in de regio van de hoofdstad Manila. De meeste mensen spreken echter ook Engels en de grondwet van het land is zelfs opgesteld in het Engels. Het is daarmee het op twee na grootste Engels sprekende land van de wereld, na de Verenigde Staten en Groot-Brittannië.
Het land is verdeeld in drie eiland groepen, zeventien regio's en tachtig provincies, en heeft honderdachtendertig steden. Het grootste eiland is Luzon, het eiland waar de hoofdstad Manila ligt en waar wij dus wonen. Het eiland heeft een oppervlakte van ruim 110,000 vierkante kilometer en is daarmee bijna drie keer zo groot als Nederland (ja, dat is nog eens wat anders dan Texel!).
Er wonen en werken op dit moment ruim veertien miljoen Filipino's buiten hun eigen land en arbeidskrachten zijn daarmee het grootste export artikel van het land. Het land is de grootste leverancier van verpleegsters over de hele wereld.
En last but not least, Karaoke mag dan een Japanse naam hebben, het is uitgevonden op de Filipijnen en dat zal niemand die hier is geweest verbazen. Vanavond nog waren Riet en ik in een elektronica winkel, en een groepje jonge winkelbedienden wat niets te doen had stond midden in de winkel voor een televisie waarop een Karaoke programma draaide. Om de beurt werd er meegezongen en gedanst, als er tenminste geen klanten vlakbij waren want dan werd het volume discreet lager gezet om weer omhoog gedraaid te worden als de kust weer veilig was…
