Het gaat zo op het eerste gezicht prima met onze nieuwe huisgenootjes. Ze hebben gisteren de boel grondig verkend maar besloten al snel dat ze het wel naar hun zin gingen hebben bij ons. Ze hebben al volop gespeeld, waarbij goed te merken was dat ze het prima met elkaar kunnen vinden, en ze hebben al een paar plekjes gevonden waar ze prima een dutje kunnen doen.

Onze kleinste hadden we al Monster genoemd, de andere nu heeft nu ook een naam, ze heet Abigail oftewel Abby. Ik vond dat ze een beetje een internationale naam moest hebben omdat ze tenslotte een Filippijnse kat is en opgevoed is door Engelsen en dus hoogstwaarschijnlijk Engelstalig is. De naam is uiteraard gepikt uit onze favoriete tv serie NCIS.

Het is wel even wennen voor ons ook, zeker nu we niet mogen vergeten om alle deuren dicht te houden. Ze mogen de eerste twee weken niet naar buiten omdat ze anders hoogstwaarschijnlijk weer op zoek gaan naar hun oude adres. Dat vindt met name Abby erg vervelend, die is al een paar keer de horrendeur op en neer geklommen. Gelukkig vermaken ze zich in huis ook prima, ze weten allebei zonder problemen de bak te vinden en rennen met z’n tweeën door het hele huis.

Vanmorgen toen Riet achter haar pc zat en haar favoriete spelletje deed ging Monster pontificaal voor het scherm zitten. Ze vond duidelijk de bewegende cursor en de veranderende kleurtjes heel erg interessant. Of hebben we hier misschien een computerdeskundige in de dop?