Maar vanmiddag was er toch het onverbiddelijke pakken van de koffers, en die gingen een stuk zwaarder mee dan ze gekomen waren. En er was een extra verrassing want Riet had haar gespaarde airmiles van Emirates gebruikt om Ans en Joëlle op de tweede vlucht van Dubai naar Amsterdam een upgrade te geven naar Business Class. Ik weet bijna zeker dat de beide meiden na die ervaring in de superdeluxe Airbus A380 voor de rest van hun leven verpest zijn...

Je zou trouwens zeggen dat Riet er het meest aan gewend zou moeten zijn maar die was degene die voor vertrek het meest warm liep. Die kan er niet tegen om een hele dag te moeten gaan zitten wachten en ze was bij het boeken dan ook al behoorlijk teleurgesteld dat de ochtendvlucht van kwart voor negen door Emirates is afgeschaft.

Er was nog dik tijd om met z'n vieren nog een hapje te gaan eten in het Alabang Town Center, en omdat onze gasten mochten kiezen werd dat alweer het Italiaanse restaurant "Italianni's". En daarmee werd hun bezoek afgesloten zoals het ook begonnen was, met een maaltijd in hetzelfde restaurant.

Half negen was dan eindelijk het tijdstip van vertrek aangebroken. Ik had onze chauffeur Lito gevraagd of hij vanavond beschikbaar wilde zijn om het gezelschap naar de luchthaven te rijden want de ervaring twee weken geleden met het gigantisch drukke verkeer rond de luchthaven was voor mij voorlopig weer voor een tijdje genoeg. En Lito bewees ook deze keer weer dat hij veel beter met die omstandigheden kan omgaan want in een half uur waren we bij terminal 3.

En zo is het reisgezelschap van Riet, Ans en Joëlle keurig op tijd afgeleverd op de luchthaven voor de terugreis en heb ik de komende drie weken het rijk alleen. Of ik dat leuk ga vinden weet ik niet want het waren wel twee heel erg gezellige weken...