Slachtoffer
zondag 16 maart 2014
Meteen nadat Riet vanmorgen naar buiten stapte kwam ze weer naar binnen en zei, “Er ligt een dood vogeltje op het terras”. Dan moet je dat opruimen zei ik, maar een beetje beteuterd zei ze, “Dat durf ik niet”. Ik ging dus zelf maar naar buiten om te zien wat er dan wel zo afschrikwekkend was, en ik moet toegeven dat het er niet fraai uit zag.
Vlak bij de tuintafel lag inderdaad een dood vogeltje, een wenkbrauw buul-buul (zo heten ze echt), en zo te zien had een kat het te pakken gehad want het buikje lag helemaal open. In eerste instantie dacht ik meteen aan een van onze katten maar dat geloof ik achteraf niet want die krijgen genoeg te eten en zouden het vogeltje als ze het gevangen hadden alleen als speelgoed hebben gebruikt. Bovendien zag ik toen ik het aangevreten kadavertje opschepte dat het al helemaal stijf was en dus al een tijdje dood. Ik vermoed dus dat het een wilde kat is geweest die vannacht ons terras heeft gebruikt als openlucht restaurant.
Maar sluitend bewijs voor de onschuld van onze katten heb ik niet want het zijn allebei echte jagers. Abby heeft al eens een vogeltje te pakken gehad wat overmoedig laag door de tuin vloog en zich volkomen verkeek op de op het oog nogal luie Abby, maar dat beestje had de mazzel dat het gebeurde terwijl Riet het zag en die joeg Abby nog op tijd weg. En ik moet ook zeggen dat de vogels het aan zichzelf te danken hebben want ondanks de duidelijke aanwezigheid van onze katten zitten ze veelvuldig in de takken van de bomen in onze tuin.
Vanmiddag toen Riet de sproeier had aangezet gingen ze er zelfs weer eens uitgebreid en volkomen in het zicht voor zitten. Of onze gevederde bezoekertjes nu weten dat de waterstralen de katten ervan weerhouden om toe te slaan aangezien hun jachtinstinct het blijkbaar moet afleggen tegen de afkeer om nat te worden weet ik niet maar ze genoten zichtbaar van hun bad en stoorden zich totaal niet aan de toekijkende katten...
