Het eerste wat we vanmorgen deden was uiteraard de status checken van vlucht KL803 om te zien of Robin en Chantal op tijd zouden landen. Er was vertraging maar het viel mee, een kwartiertje maar, en dat zou betekenen dat ze om kwart over tien zouden landen. We vertrokken rond een uur of kwart over negen richting de luchthaven NAIA en tegen tienen stonden we achter het hek. De vluchtgegevens klopten en het toestel landde dan ook keurig op de aangegeven tijd.

Ruim drie kwartier later kwamen Robin en Chantal naar buiten. Ze waren allebei redelijk afgepeigerd want ze hadden onderweg amper geslapen en voor hun gevoel was het pas vier uur in de ochtend. De rit naar Ayala Alabang Village duurde ook nog eens langer dan normaal vanwege de verkeersdrukte die werd veroorzaakt door stakend Philippine Airlines personeel wat op de wegen rond de luchthaven stond te protesteren. En ik had onderweg ook nog een gesprekje met een agent die me aanhield omdat ik volgens hem verkeerd had voorgesorteerd. Had hij waarschijnlijk nog gelijk in ook maar ik mocht doorrijden met alleen een waarschuwing en zonder bekeuring.

Bij thuiskomst was er uiteraard taart, daarna hebben we wat rondgewandeld in het Alabang Town Centre en de rest van de tijd in de tuin zitten kletsen, hoofdzakelijk met als doel onze gasten niet in slaap te laten vallen. Dat is heel aardig gelukt tot een uur of half negen vanavond, toen ging echt het licht uit...