De tuinman
woensdag 18 februari 2015
We hebben iedere maandag een tuinman om alles wat nodig is in onze tuin te doen. Arnel kwam met het huis mee want hij is eigenlijk de tuinman van onze huisbaas en verzorgt de tuinen van alle huizen die Meneer Santiago hier in Ayala Alabang heeft.
Afgelopen maandag kwam Arnel echter niet opdagen en dat was vreemd omdat hij nog nooit een dag werk had gemist zonder bericht. Nog vreemder werd het toen bleek dat er al vroeg een mannetje aan de poort verscheen die aan Estela vroeg of we soms nog een tuinman nodig hadden. Riet begon zich ongerust te maken want slecht nieuws gaat hier snel van mond tot mond en hier geldt dat “de een z’n dood de ander zijn brood” is.
Gelukkig bleek er niets aan de hand en het mannetje aan de poort was waarschijnlijk puur toeval. Want wat was het geval, we hadden vorige week aan Arnel gevraagd of hij de bomen rondom onze tuin kon snoeien. Dat was hard nodig maar omdat er drastisch gesnoeid moest worden moest Arnel eerst toestemming vragen aan onze huisbaas.
Die vond het geen enkel probleem maar toen hij een blik wierp op het schamele tuingereedschap van Arnel besloot hij dat die eerst maar eens fatsoenlijke spullen moest hebben. Arnel is dus maandag bezig geweest om op kosten van de huisbaas een goeie trap, een snoeizaag en wat andere noodzakelijke spullen aan te schaffen en gisteren kwam hij alsnog om het snoeiwerk te doen.
En dat heeft hij wat je noemt voortvarend gedaan! Het resultaat is veel meer licht in de tuin en nu steken de palmbomen tenminste weer boven de rest van de begroeiing uit. Toen ik gisteravond thuis kwam was Arnel nog steeds de restanten van het snoeiwerk aan het opruimen. En hoewel Riet hem tot drie keer toe vertelde dat hij wat haar betrof naar huis mocht en dat hij niet alles hoefde te vegen bleef hij plichtsgetrouw tot het laatste blaadje opgeveegd was. Het extraatje wat hij van Riet kreeg was dan ook meer dan verdiend.
Ik denk dat we voorlopig weer een tijdje een uur eerder zon in de tuin hebben 's ochtends...
