Riet wilde vers stokbrood voor het ontbijt dus ik ging vanmorgen vroeg naar het ATC om dat te regelen. Nou ja, vroeg is een beetje overdreven want de winkels gaan op zondag pas na tienen open maar voor mijn doen vrij vroeg, om even over elven, zat ik al aan een bakkie bij Starbucks. Ik moest namelijk wachten op het stokbrood want dat zat net in de oven. „Five minutes, Sir,” werd er gezegd, maar volgens de Filipijnse tijdsberekening is dat normaal gesproken eerder een half uur. Maar het brood kwam er en het was heerlijk, we kregen spontaan visioenen van onze vakanties in Frankrijk in de jaren negentig…

De rest van de dag deden we lekker rustig aan, en die rust werd eigenlijk alleen verstoord door een paar jonge vogels die rond het huis vlogen. We hadden ze zaterdag al gezien en waarschijnlijk waren ze net uit het nest want ze vlogen nog heel moeilijk. Er zat er een voor het raam aan de voorkant van het huis en die probeerde alsmaar op te vliegen en dat lukte nog niet best. Dat ging gepaard met een heleboel gepiep, ook van wat waarschijnlijk de ouders waren die hoog in een boom zaten. Uiteindelijk lukte het en vloog het jonkie in één keer weg.

Vanmiddag echter waren de vogels weer terug en gebruikten ze weer het pad voor het raam als startbaan. Het schouwspel maakte onze katten in ieder geval helemaal gek, die zaten allebei voor het raam en probeerden daar uit alle macht dwars doorheen te komen…