Dagelijkse ergernis
Als je zoals ik iedere dag in de auto zit, ook al is het vaak niet meer dan de korte stukjes naar en van het werk, dan maak je taferelen mee die je als Westerling af en toe niet kunt bevatten. Het verkeer is dan ook een dagelijkse bron van ergernis, en daar zijn zoveel redenen voor op te noemen dat ik er makkelijk een week aan blogs mee kan vullen.
Allereerst kan vrijwel niemand hier rijden. ″Jaja, dat zal wel”, hoor ik iedereen nu zeggen maar het is hier niet sarcastisch bedoeld. Het is echt zo, want je kunt hier namelijk een rijbewijs op gaan halen zonder ooit in een auto te hebben gezeten. Het enige wat je hoeft te doen is een theorie examen halen en dan moet je een rondje kunnen rijden op een leeg parkeerterrein, en als je dan niks hebt geraakt en redelijk op dezelfde plek uitkomt ben je geschikt als chauffeur.
En dan begint de pret, want die theorielessen zijn ze dan natuurlijk allang vergeten. Verkeersregels? ″Aanwijzingen″, zeggen wij wel eens, maar zelfs dat zijn het niet. Strepen op de weg, stoplichten, richtingsaanduidingen, verkeersborden, allemaal volkomen nutteloze en overbodige attributen.
Een paar voorbeelden? Rijbaan aanduidingen zijn er bijna niet, en als ze er zijn let niemand daar op. Als er drie auto’s naast elkaar kunnen rijden dan rijden er hier vier naast elkaar. Of vijf, als dat ook nog gaat. Is er op een kruispunt een baan voor linksaf en staat daar al een auto te wachten op groen? Niks aan de hand, ga je gewoon vooraan staan op de baan voor rechtuit daarnaast. Staat daar ook al een auto, neem je gewoon de baan daarnaast en ga je toch gewoon linksaf. Richting aangeven? Waar is dat voor nodig? Nou ja, dit is eigenlijk weer een slecht voorbeeld want dat begint in Nederland ook tot de categorie ″Dat-maak-ik-zelf-wel-uit″ verkeersregels te behoren.
Toch is autorijden hier niet noodzakelijk een probleem want het rijdt niet hard en het gaat allemaal wel heel gemoedelijk. Zo zal iemand die de dikke neus van zijn auto opeens voor die van jou steekt omdat hij er toch even tussen moet heel vaak zijn raampje open hebben staan, en dan maakt hij met de hand een zwaaigebaar om aan te geven wat hij van plan is. Goed opletten is dus de boodschap, en vooral niet de fout maken te denken dat als jij maar doorduwt, hij wel inhoudt…