Vanmorgen vroeg heeft Lito onze beide gasten naar de luchthaven NAIA gebracht vanwaar ze inmiddels zijn vertrokken naar Cebu, de eerst stop op hun mini-rondreis over de Filipijnen, en dat ging wonderbaarlijk vlot. We hadden ze aangeraden om maar zo vroeg mogelijk te vertrekken in verband met mogelijke verkeersopstoppingen als gevolg van het Pauselijk bezoek, maar we waren blijkbaar volkomen ten onrechte zo voorzichtig geweest. Lito was met een uur terug en vertelde dat er nauwelijks verkeer op de weg was geweest.

Dat bleek later vandaag ook wel toen Riet en ik eerst naar de sportschool en later om een paar boodschappen gingen, er waren nauwelijks auto's op de weg. Ook toen ik in de avondspits even een paar hamburgers ging scoren (we hadden geen zin om uit eten te gaan) was er geen spoor van de gebruikelijke overvolle vrijdagavondspits.

Vermoedelijk was iedereen in het centrum van de stad om te proberen een glimp op te vangen van Paus Franciscus die gisteravond was aangekomen. We hadden de aankomst op tv gevolgd en dat was nogal hilarisch zoals iedereen waarschijnlijk wel heeft gezien op de journaals wereldwijd, want eerst waaide zijn mutsje al af in de deuropening van het vliegtuig en vervolgens waaide tijdens het Filipijnse volkslied iedere keer zijn grote kraag over zijn hoofd.

Desondanks heeft de Paus een verpletterende indruk gemaakt hier. In zijn eerste toespraak beschuldigde hij rechtstreeks de bestuurders van dit land van het feit dat er zo weinig gedaan wordt aan de enorme corruptie van dit land en dat er zo weinig gedaan wordt aan de enorme armoede in dit land.

Ik moet toegeven dat ik ook onder de indruk was, en niet door alleen deze toespraak. Voor zijn aankomst had de Paus al een felle brief gestuurd naar de burgemeester van een stadje in de buurt van Tacloban die alle arme mensen uit de buurt van de pauselijke route wilde verhuizen, en hij deelde mede dat hij haar en andere bestuurders niet wenste te zien maar bij de arme mensen op bezoek wilde. Ook het feit dat hij weigerde om in een gesloten voertuig door de stad gereden te worden om beter contact met de mensen te hebben is iets waar ik beslist sympathie voor kan opbrengen.

Een beetje jammer is natuurlijk wel weer dat hij in een andere toespraak het geboorteberkingsbeleid van de Katholieke Kerk heeft verdedigd. Mijn maat Robbie gaat waarschijnlijk gelijk krijgen als hij zegt dat er dankzij het pauselijk bezoek volgend jaar om deze tijd tien miljoen Filipinootjes zijn bijgekomen...