Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Dagje zonder chauffeur

Fortuner_in_ASB_garage

Volgens mij heb ik vandaag wel een heel decadent onderwerp, ik zat vandaag namelijk zonder chauffeur. Lito had een vrije dag gevraagd omdat hij naar de school van zijn dochters moest en dat betekende voor het eerst in bijna anderhalf jaar dat ik zelf met de auto naar mijn werk moest rijden.

Jaja, ik weet het, wij zijn hier schandalig verwend en wat erger is, we zijn er nog aan gewend geraakt ook. Eh, dat valt wel mee hoor. Lito heeft sowieso altijd 's zondags vrij en dan rijd ik ook zelf, en af en toe als ik op zaterdag weinig te doen heb dan laat ik hem die dag ook gewoon thuis blijven. Het zou pas echt schandalig zijn als ik hem op zaterdagochtend helemaal naar Alabang zou laten komen alleen om mij even naar de sportschool te brengen en een uurtje later weer op te pikken, nietwaar.

Vergeleken met de meeste andere chauffeurs heeft hij wat vrije dagen betreft toch al geen klagen want hij krijgt ook gewoon vrij als wij op vakantie gaan. Ja, dat is toch normaal zul je zeggen, want wat zou hij de hele dag moeten gaan zitten doen als wij niet thuis zijn? Nou, je zult verbaasd staan hoeveel mensen het maar heel gek vinden dat wij zo makkelijk zijn. De chauffeur wordt toch doorbetaald, en hij heeft maar recht op één vrije dag in de week, dus moet hij gewoon opdraven. Ook al is er niemand thuis en heeft hij niks anders te doen dan de hele dag in zijn hok gaan zitten wachten tot hij weer naar huis mag. Echt waar.

Wij vinden dat dus onzin, en bovendien is het niet altijd verstandig. Zegt het Nederlandse spreekwoord niet "Ledigheid is des duivels oorkussen"? We hebben al verhalen gehoord van een chauffeur die door zijn baas, die iets eerder van vakantie terug kwam, in het zwembad werd betrapt. Met zijn hele familie wel te verstaan. En een andere chauffeur had de huissleutel na laten maken en woonde gezellig in het appartement van zijn baas als die weg was. Totdat ook die baas vroeger dan verwacht thuis kwam. De chauffeur vluchtte door het keukenraam en is nooit meer gezien. Met achterlating van een geplunderde koelkast. Ik bedoel maar.

Wat vandaag betreft, gelukkig had ik mijn pas voor de parkeergarage van ons kantoor nog steeds...


Website van Willem en Riet