Veilig geland
woensdag 15 oktober 2014
Hèhè, Riet is er weer, een dag later dus dan ze zelf in eerste instantie had gedacht. De reis van Nederland naar de Filipijnen is zoals gewoonlijk vlot verlopen en zeker op het eerste stuk zal het ongetwijfeld heel aangenaam zijn geweest want dankzij haar gespaarde Emirates Airmiles kon ze zichzelf laten upgraden tot First Class.
Dat betekent behalve een bijzonder comfortabele kleine cabine voor jezelf onder andere champagne en kaviaar, een menu met zeven voorgerechten, zeven hoofdgerechten en zeven toetjes waar je uit kunt kiezen, en de mogelijkheid om onderweg een douche te nemen. Jaja, het leven van expat vrouwen valt niet altijd mee...
In Dubai had ze trouwens nog wel een onverwacht spannende landing, want de eerste keer dat het vliegtuig probeerde te landen moest er een doorstart worden gemaakt. Dat was ook voor Riet niet de eerste keer dat ze zoiets meemaakte maar dit was wel de eerste keer met zo’n enorme Airbus A380 en dat is toch wel even anders dan met bijvoorbeeld een relatief kleine Boeing 737. Maar alles ging goed, het gevaarte steeg zonder problemen weer op en de tweede poging ging wel goed.
Zelf had ik een soortgelijke ervaring op Schiphol toen ik afgelopen juli naar Nederland kwam. De A380 hing al boven de baan maar gas vervolgens vol gas om verrassend snel voor zo’n groot toestel weer op te stijgen. De piloot gaf aan dat een A380 echt aan het begin van de baan op de grond moet komen anders wordt de landingsbaan te kort, en aangezien er geen enkel risico wordt genomen wordt er dus een doorstart gemaakt voor een nieuwe poging.
Het toestel van Emirates kwam vanmiddag weer aan op Terminal 3 die voor ons aan de goeie kant van de luchthaven ligt, maar desondanks kwamen we toch nog in de problemen in het verkeer. Op dit moment worden op de weg recht voor Terminal 3 werkzaamheden verricht voor het aanleggen van de verlenging van de Skyway, de verhoogde tolweg die dwars door Manila moet gaan lopen.
Door de werkzaamheden is het aantal rijstroken van deze ontzettend drukke weg gereduceerd tot twee per weghelft en dat is veel te weinig voor het drukke verkeer. Voeg daar nog bij dat er een aanrijding had plaatsgevonden op de laatste rotonde die we rond moesten om naar Terminal 3 te rijden en je snapt dat het toch allemaal niet zo vlot ging als ik vooraf had gehoopt.
Een geluk bij een ongeluk was dat het toestel van Riet een vertraging van een uur had in Dubai omdat er koffers van niet ingestapte passagiers van boord moesten worden gehaald voor het vertrek. Door het late vertrek arriveerde het toestel dus ook ruim een half uur te laat in Manila, terwijl door de gunstige wind notabene in eerste instantie de aankomst een half uur vroeger was gepland. Al met al was ik dus toch nog ruim op tijd.
De verkeersproblemen op de terugweg vielen mee, de katten hebben hun speeltjes en allebei een nieuw nekbandje en wij hebben samen al weer gezellig op het terras bij Italianni’s een pasta'tje gegeten. En dat laatste is ook al traditie aan het worden, net als het patatje in Nederland...
