Mijn uitstapje naar Kuala Lumpur zat er vandaag al weer op en dat was dubbel jammer. Ten eerste omdat ik nog steeds met pijn in het hart vertrek uit mijn lievelingsstad en ten tweede omdat ik eigenlijk vandaag een vrije dag had moeten hebben. Op de Filipijnen wordt namelijk vandaag „Independence Day” (Onafhankelijkheidsdag) gevierd maar die gaat dit jaar dus aan mij voorbij.

Uitslapen kon ik wel want omdat ik al om half elf naar de luchthaven zou vertrekken had het weinig zin meer om eerst nog naar kantoor te gaan, en zo had ik tenminste nog een klein beetje profijt van mijn vrije dag. De reis naar de luchthaven maakte ik zoals gewoonlijk met de metro en de snelle treinverbinding vanaf station KL Sentral in de stad, de KLIA Express. Deze brengt je altijd in precies achtentwintig minuten naar de luchthaven, en er is nog een bijkomend voordeel want als je van deze treinverbinding gebruik maakt kun je op KL Sentral al inchecken en je bagage afgeven.

Het vliegtuig zat lang niet vol, wat verbazend is want het zit eigenlijk altijd stampvol op de vlucht van Kuala Lumpur naar Manila. Desondanks duurde het instappen vrij lang, maar dat is gebruikelijk met Filipino’s. Die hebben altijd enorme hoeveelheden handbagage bij zich en hebben allemaal dus heel veel tijd nodig om alles in de bagagevakken te proppen. Dat het hele gangpad dan volstaat met wachtenden maakt ze weinig uit, de wereld rondom Filipino’s is heel erg klein. Ruwweg kun je stellen dat je in Nederland een Jumbo vol kunt laden in dezelfde tijd als in Kuala Lumpur een relatief kleine Boeing 737.

De vlucht arriveerde precies op tijd in Manila en bij het aanvliegen hadden we een schitterend uitzicht op de stad en de baai. Ik was ook nog eens in de recordtijd van twaalf minuten vanuit het vliegtuig in de auto. Ik was vlot door de paspoortcontrole ondanks dat de hele hal vol stond met Filipino’s, maar die hebben andere loketten dus in dit geval was het eindelijk eens voordelig een buitenlander te zijn. Mijn koffer kwam ook nog eens als allereerste van de band en buiten gekomen stond Lito al naar me te zwaaien.

Mooi op tijd thuis dus voor de Quiz Night, maar helaas, er kwamen helemaal geen teammaten opdagen en in mijn eentje had ik er geen zin in. Ik had me nog kunnen aansluiten bij een ander team maar ik hield het voor vanavond maar voor gezien…