Vandaag was er een ″Garage Sale″, georganiseerd door de ALIG vrouwen en bedoeld om geld binnen te krijgen voor goede doelen. Het was ook bedoeld als een soort koopjesmarkt voor de lokale bevolking die op deze manier heel goedkoop aan toch kwalitatief goeie spullen konden komen.

Uiteraard was Riet weer van de partij om te helpen, al was het wel vroeg op want de voorbereidingen begonnen al om zes uur vanochtend. Dat hebben we niet gered maar om even voor half zeven zette ik Riet af voor de deur bij een van de ALIG vrouwen die een dusdanig groot erf aan de voorkant beschikt dat er makkelijk een Garage Sale kon worden gehouden.

Er werd van alles te koop aangeboden, van kleren tot speelgoed, en alles letterlijk voor een paar pesos. Voor de lokale bevolking dus een ideale gelegenheid om voor heel weinig goeie kleren te kopen. En dat gaat hier dan weer echt op zijn Filipijns. Officieel zou de verkoop pas om half negen beginnen maar om half acht stonden ze al aan de hekken te rammelen en besloten de ALIG dames om acht uur al om toch het hek alvast maar open te gooien. Volgens Riet kwamen ze naar binnen rennen alsof het de Doldwaze Dagen van de Bijenkorf waren. En eerlijk gezegd was het voor die mensen waarschijnlijk ook zo.

En het is wel te begrijpen ook, want een paar merkschoenen, weggedaan door een Expat familie en dus in zeer redelijke staat en voor de somma van honderd pesos, is voor de mensen hier een kans uit duizenden. Het was dan ook een gegraai van jewelste, waarbij nog goed moest worden gecontroleerd want de koopjesjagers waren ook niet te beroerd om stiekem hun zakken vol te proppen met van alles en nog wat en te proberen dat voor niks naar buiten te smokkelen.

En helemaal Filipijns was wel dat toen de hekken nog niet open waren de bewaking een handje kwam toesteken om alles in goeie banen te leiden. Waarbij ze meteen de beste paren schoenen voor zichzelf apart legden…