Eerste dag op de Keppel Scheepswerf
maandag 16 juli 2012
Zoals de bedoeling was vertrokken we vanmorgen om zeven uur (nou ja, tien over zeven) met een bus met tweeëntwintig mensen naar Subic. We kregen al vrij snel na het vertrek te maken met de problemen die we al hadden verwacht, namelijk oponthoud door de ochtendspits. Het moet gezegd, de chauffeur maakte het zichzelf ook niet makkelijker door te proberen de stad uit te komen via de twee drukste wegen in plaats van de meer voor de hand liggende alternatieve route te kiezen. Zo duurde het dus bijna anderhalf uur voordat we de stad uit waren en via de North Luzon Expressway richting Subic reden.
We kwamen om een uur of half twaalf aan bij ons hotel in Subic, waar we maar heel kort hadden om ons op te frissen en te lunchen want de eerste vergadering stond al voor één uur gepland. Die anderhalf uur daartussen bleken in de praktijk namelijk maar drie kwartier want het is dus dik drie kwartier rijden van het hotel naar de scheepswerf. De werf ligt precies aan de andere kant van de baai en we moesten dus helemaal de baai rond rijden om er te komen.
De vergaderingen verliepen zoals verwacht en om kwart voor vijf was het dan eindelijk zover, de rondleiding over de werf. Daar had ik echt naar uitgekeken want zo vaak kom ik niet op een scheepswerf. Dat is om precies te zijn twee keer gebeurd, een keer in Korea (de Samsung werf op het eiland Geoje) en een werf in Abu Dhabi, allebei in de periode dat ik voor Sakhalin Energy werkte. En vandaag dus dan op de Keppel Scheepswerf in Subic op de Filipijnen, en hoewel deze werf qua grootte beslist niet kan tippen aan de Samsung werf was het toch weer erg leuk. Er lagen verscheidene grote schepen in het dok en er werd er ook een gebouwd, en het blijft toch een imposant gezicht om die reuzen van dichtbij te kunnen zien. Er kwamen zowaar herinneringen boven aan de bezoeken aan mijn Oma en Opa in Rotterdam, waar we altijd een wandeling naar de havens maakten.
Het enige minpuntje was mijn overall, die was namelijk een paar maten te klein en zat dus niet alleen krap maar zorgde er ook nog eens voor dat ik „hoog water” had. Gelukkig maar dat er hoge werkschoenen onder zaten, dan viel het tenminste niet zo op...
