We hebben geen erg best weekend achter de rug wat het weer betreft dankzij de passerende tyfoon "Luis". Zoals de naam al aangeeft is dit de twaalfde tyfoon van dit seizoen en aangezien we er normaal gesproken tussen de zestien en twintig per jaar krijgen zijn we er nog niet. Zeker niet als het net zo erg wordt als vorig jaar want toen kwamen we aan het eind van het jaar zelfs letters te kort omdat er meer dan zesentwintig tyfoons waren geweest.

Wat anders is dan de voorgaande jaren is dat de tyfoons dit jaar al erg vroeg noordelijk zitten. Normaal gesproken trekken de tyfoons aan het begin van de regentijd over het zuiden van het land en buigen dan af naar het noordwesten. Nu hebben we er al twee gehad die al veel eerder naar het noordwesten afbogen en daardoor over het noordelijke deel van het land trekken. Dat wordt eigenlijk pas aan het eind van het regenseizoen verwacht maar ook hier blijkt maar weer dat het weer zich niet laat dwingen.

De tyfoon "Luis", die overigens maar kort een volwaardige tyfoon is geweest en inmiddels al weer is afgezwakt tot een tropische storm, veroorzaakte bij ons vooral regen. Heel veel regen eigenlijk, wat vrijdagavond begon en het is daarna vrijwel niet meer droog geweest. Zaterdagavond gingen we met een zacht regentje op pad om een hapje te gaan eten maar moesten door de stromende regen terug naar huis en kwamen ondanks onze grote paraplu's behoorlijk vochtig aan.

Gisteren heeft het ook vrijwel de hele dag geregend en dat is vervelend als je zoals Riet van plan was om eens lekker in het zonnetje te gaan liggen. Maar het ergst is het tijdens de avond en nacht, en dat heeft niet eens zozeer met de regen te maken als wel met de beesten die zich met zulk weer helemaal op hun gemak voelen. Ik heb het hier over de kikkers die zo gauw het donker wordt ongelofelijk luid gaan zitten kwaken.

We hadden er voor de verandering weer eens eentje in onze tuin zitten en die ging zo hard te keer dat we de tuindeur dicht hebben gedaan. Mede dankzij zijn maten die vanuit de andere tuinen ook ruim bijdroegen aan het volume konden we door de herrie de tv amper meer verstaan. Ik had mijn moeder nog even gebeld en die kon de herrie door de telefoon horen, dus je kunt wel nagaan. Het kikkerkoor ging tot in de nacht door en daar kwam dan het geratel van de regen op ons metalen dak nog eens bij. Je kunt je voorstellen dat het geen erg rustige nacht voor ons tweeën is geweest.

Ik had nog geprobeerd om die kikker door onze katten uit de tuin te laten jagen, maar ze vertikten het allebei om hun plicht te doen. Ze vonden het veel te nat buiten...