Paspoort en Party
vrijdag 29 augustus 2014
Voor de komende tien jaar ben ik weer verzekerd van het Nederlands staatsburgerschap want ik heb een nieuw paspoort, vanmorgen vers opgehaald bij de Nederlandse ambassade in Makati. Dit was de eerste keer in die drie jaar op de Filippijnen dat iets vlot is gegaan want ik stond met tien minuten weer buiten.
Niet dat er niks mis ging deze keer want eigenlijk had ik gisteren mijn paspoort al op willen halen. Maar we waren amper op weg toen onze chauffeur Lito me erop attendeerde dat het donderdag was, en dat betekende dat we meteen weer konden omkeren want donderdag is de weekdag dat we met onze auto niet in Makati mogen komen vanwege het Number Coding Scheme.
Vandaag ging het gelukkig wel. Het was nog even spannend toen ik de ambassade binnenkwam op de zesentwintigste verdieping van het BDO gebouw want er was helemaal niemand. De wachtruimte was dicht, evenals alle loketten en er zat ook niemand achter de ontvangstbalie. Terwijl ik vertwijfeld rond stond te kijken daagde er gelukkig een bewaker op (ik denk dat hij op de plee zat) en werd er speciaal voor mij een loket geopend. Ik kreeg mijn nieuwe paspoort, mijn ouwe paspoort mocht ik houden omdat mijn visum daar nog in zit en ik kan dus nu weer reizen.
Vanavond hadden we een fundraising party van Outpost, de Shell vereniging van Expats. Het is dat het voor een goed doel was en dat ik van te voren niet wist wat er allemaal zou gaan gebeuren want anders had ik het feestje hoogst waarschijnlijk aan me voorbij laten gaan.
Om te beginnen regende het pijpenstelen toen we op pad wilden gaan en om niet zeiknat aan te komen moesten we met de auto in plaats van te gaan lopen. Voor mij betekende dat dus op voorhand al een zouteloos avondje Cola Light.
En dat zou nog wel gaan maar er was ook een pianist ingehuurd met een flinke geluidsinstallatie en ruime gelegenheid voor Karaoke. En met een huis vol Filippino's weet je precies wat er gaat gebeuren. Met name de dames verdrongen zich om de microfoon en dat de zangkwaliteiten niet altijd even geweldig waren was totaal geen punt, van schaamte hebben Filippino's met een microfoon totaal geen last.
Omdat er ook een speaker buiten op het terras was geplaatst was een normaal gesprek de hele avond amper te voeren, en dat was jammer want we ontmoetten verscheidene nieuwe mensen waaronder een Nederlandse collega met zijn Noorse vrouw (die overigens ook uitstekend Nederlands sprak), een een stel uit Kazachstan. Daardoor werd het ondanks het opdringerige "amusement" gelukkig toch wel een gezellige avond.
Zowel Riet als ikzelf kwamen de avond door zonder een noot te zingen, wat overigens maar goed is ook. Wij kennen namelijk wel onze muzikale beperkingen...
