Afgelopen maand tijdens onze trouwdag zat Riet in Nederland en een echte viering hadden we eigenlijk nog niet gehad terwijl we normaal gesproken toch altijd op zijn minst wel met z’n tweetjes uit eten gaan. Het was er simpelweg nog niet van gekomen maar met Riet’s verjaardag afgelopen vrijdag vond ik dat het tijd werd om eens uit eten te gaan. En dan niet naar de Italiaan of de Chinees of zo, maar naar Riet’s favoriete restaurant, de “Caviar Restaurant and Champagne Bar”.

Ik heb al eens verteld dat dit luxe restaurant gerund wordt door twee Nederlandse broers, dat het menu tamelijk exclusief is en dat de wijnkelder een van de beste is in Manila. En dat alles kost natuurlijk ook een paar centen, vandaar ook dat we alleen naar dit restaurant gaan als we iets te vieren hebben of gewoon zin hebben in een heerlijk exclusief avondje uit.

Een avondje in dit restaurant begint zoals het hoort met een aperitief, aan de bar, buiten op het terras of in de comfortabele zithoek. Je mag zelf zeggen wanneer je klaar bent om aan tafel te gaan en bij het menu komt altijd de wijnkaart. Wat wij normaal altijd doen is de sommelier om advies vragen, en die zet dan een paar flessen op tafel en vertelt wat over de wijn waar we dan een keuze kunnen maken. Alles gaat op het gemak, de bediening is super en het is echt wat je noemt een relaxed avondje uit.

Na ons toetje (een "Grand Dessert", zie foto) bestelden we koffie en we kregen daarbij zoals gewoonlijk een fles Limoncello likeur die we leeg mochten drinken. Terwijl we daarmee bezig waren werden we aangesproken door een andere gast die ons waarschijnlijk Nederlands had horen spreken. Hij was zelf ook een Nederlander die voor zaken op de Filipijnen was (hij kwam meubels inkopen voor zijn meubelzaken in Nederland) en hij kende de chef van het restaurant die hem had uitgenodigd.

Zoals gewoonlijk kwam het gesprek op “Waar woon je in Nederland”, en wat denk je, blijkt dat hij in Voorschoten woont, een zaak heeft in Oegstgeest en goed bekend is in Rijnsburg. Hij noemde onder andere de naam “Van der Gugten” en hij bleek dus onze ouwe buurman Cock te kennen! Nou ja, daar zit je dan, tienduizend kilometer van huis, en dan valt de naam van je ouwe buurman in een gesprek met een Nederlander die je nog nooit eerder hebt gezien...

Affijn, we gingen dus veel later en na meer likeur dan we van plan waren geweest richting huis maar dit was nou wat je noemt echt een topavond!