Tweede dag bij Keppel
dinsdag 17 juli 2012
Het was alweer een vroegertje vandaag wan de eerste vergadering stond vanmorgen gepland voor acht uur. Rekening houdend met de rit van drie kwartier naar de scheepswerf en vooraf een ontbijt zonder te hoeven haasten had ik dus een wake-up call afgesproken van zes uur. Gelukkig hadden we het gisteravond niet te laat gemaakt, al gebiedt de eerlijkheid me te zeggen dat een belangrijke reden daarvoor was dat de bediening van het visrestaurant waar we hebben gegeten om negen uur al kwam vragen om de laatste bestellingen. We mochten wel zo lang als we wilden blijven zitten maar er viel niks meer te nuttigen. Merkwaardig vonden wij want het hele terras zat vol, maar het waren de bedrijfsregels zeiden ze, na negenen geen bestellingen meer.
Vergaderen dus vandaag, van de vroege ochtend tot in de late middag, en voor mij draaide dat een beetje op een debacle uit. Ik moest namelijk ook een korte acte de présence geven maar degene die de presentatie had samengesteld was vergeten mijn aandeel daarin op te nemen. Gelukkig merkte niemand dat, behalve dan mijn baas die ook nogal verbaasd keek. Mijn geplande optreden ging dus stilzwijgend niet door.
Om dat te compenseren heb ik tussendoor maar een eigen vergaderingetje belegd met mijn collega van Keppel om de IT installatie te bespreken voor het nieuw te bouwen kantoor voor ons project op het terrein van de werf. We hadden hier al eerder gesprekken over gevoerd en we hebben vanmiddag een mooi lijstje met openstaande vragen en problemen afgewerkt. Dat dachten we tenminste, want nauwelijks kwamen we terug bij de groep of we kregen te horen dat er mogelijk een wijziging is in de plannen en als dat doorgaat dan kunnen we vrijwel overnieuw beginnen…
Tijdens de drie kwartier naar en terug van de scheepswerf hebben we vanuit de bus een blik kunnen werpen op Subic. Voor een paar van mijn collega’s is dat relevant want die gaan eind september vanuit Manila naar Subic verhuizen omdat ze gestationeerd worden op de werf. Ik kan alleen maar zeggen, blij dat ik daar niet bij ben. Schilderachtig stadje hoor, dat Subic, maar om te wonen… naaaahhhh.
Er rijdt overigens wel een Jeepney rond met de naam van mijn nicht erop. Ik wist niet dat die hier ook al bewonderaars had...
