De hevige aardbeving op Bohol eergisteren is gevolgd door ruim zestienhonderd naschokken in de regio Visayas en delen van Mindanao, zuidelijk van Bohol. Sommige van die naschokken hadden een kracht van bijna 5.5 op de Schaal van Richter en dat waren dus op zich van zichzelf ook behoorlijke zware bevingen. Er kunnen nog wekenlang naschokken volgen maar die zullen in aantal en kracht gelukkig snel afnemen.

Feit is wel dat het aantal slachtoffers van de aardbeving nog steeds oploopt en op dit moment al tegen de tweehonderd ligt. De verwachting is dat dat aantal nog gaat oplopen want er liggen nog steeds slachtoffers onder het puin en er zijn nog heel veel vermisten waarvan de hoop ze levend terug te vinden steeds kleiner wordt. In totaal zitten er op dit moment meer dan honderdzestigduizend mensen in opvangcentra en er is een grote behoefte aan water, voedsel en medicijnen in de getroffen gebieden.

President Aquino heeft meteen na de ramp een bezoek gebracht aan de getroffen gebieden en gelukkig begint de noodhulp op gang te komen, voornamelijk dankzij de grote bedrijven van de Filipijnen die vrijwel zonder uitzondering acties zijn gestart. Ook bij ons op kantoor zijn dozen geplaatst voor donatie van kleren en andere goederen die bruikbaar zijn, en er zijn al de nodige emails langs gekomen om geld te vragen voor de noodhulp.

Nou las ik ook in de kranten vandaag dat organisaties van de overheid de noodhulp ter plekke gaan opzetten en cynisch als ik ben vraag ik me dan ook af hoeveel van de hulp er uiteindelijk op de juiste plek terecht gaat komen. Zeker als het gaat om financiële steun ben ik toch bang dat er weer de nodige mensen grote delen van die hulp in hun eigen zakken zullen laten glijden.

Ik heb gisteren gezegd dat aardbevingen op de Filipijnen een heel gewoon verschijnsel zijn, en hoe gewoon blijkt uit de cijfers van de afgelopen maand. Die geven aan dat er verspreid over het hele land in die periode vijfenveertig aardbevingen zijn geweest met een kracht van tussen de vier en zes op de Schaal van Richter. Niet misselijk dus want dat zijn toch behoorlijk krachtige bevingen.

En een beetje verontrustend is ook wel dat alle mijn Filipijnse collega's zich hardop af liepen te vragen hoe lang het nog gaat duren voordat Manila aan de beurt is...