Filipijns Fast Food
woensdag 04 september 2013
Iedere woensdag hebben we een vergadering met onze hele afdeling en dat was altijd na de lunch. Dat moet wel want probeer maar eens tussen paar Filipino's en hun lunch te gaan staan, je houdt er waarschijnlijk een paar nare littekens aan over. Het tijdstip van de vergadering werd de laatste weken een probleem omdat het samenviel met andere vergaderingen die voor sommige mensen belangrijker waren. Om toch eens per week bij elkaar te kunnen komen moest er dus een ander tijdstip worden gekozen en dat viel niet mee, de enige mogelijkheid was eigenlijk lunchtijd. Om dat mogelijk te maken werd er een even simpele als afdoende oplossing gevonden, de vergadering werd een lunch vergadering en er zou voor eten gezorgd worden.
Nu hoef je hier voor de lunch niet net als in Nederland aan te komen met een schaal broodjes kaas (jammer genoeg) of zelfs luxe broodjes, want dat is geen eten. Ten eerste hebben ze dan geen rijst (en zonder rijst mag het geen maaltijd heten) en ten tweede moet het warm zijn. En dus zitten we nu iedere woensdagmiddag rond een uur of twaalf met een kartonnen doos op schoot, en daarin iets wat bij een Filipijns fast food restaurant vandaan komt.
De afgelopen weken heb ik dus dergelijke dozen voorbij zien komen van Jollibee's, Max's, Racks, Chic-Boy, Chowking, and dat zijn alleen nog maar degenen die ik me kan herinneren. Racks is wel favoriet bij mij en mijn baas Mike vanwege de enorme beef ribs, bij de anderen is het vrijwel altijd kip. Behalve de beef of de kip is de maaltijd altijd vervelend eentonig. Er is altijd een bal witte rijst (want zonder rijst is het geen maaltijd), iets van groente in een een of ander formaat en een bakje met een bruinige saus die ik niet echt heel erg lekker vind.
Het pièce de résistance is iets waarvan ik voordat ik op de Filipijnen kwam nog nooit had gehoord, een zakje met bananenketchup. Kennen jullie dat? Ik heb me er nog steeds niet aan gewaagd want het lijkt me knap smerig maar de Filipino's spuiten het op hun rijst zoals wij Nederlanders mayonaise op onze patat. Als Riet vrijdag's naar de Dumpsite gaat gaan er altijd een paar knijpflessen bananenketchup mee en daar blijft geen druppel van over. Misschien dat ik het als ik in een dappere bui ben toch eens probeer, ik hou jullie op de hoogte.
Omdat ik die lunch als een volledige maaltijd beschouw sein ik Riet altijd tijdig in dat ze zich voor mij 's avonds niet achter het fornuis hoeft uit te sloven. Gewoon brood is dan voor mij voldoende, en dat was ook vanavond dus ook het geval. Wel met twee uit Nederland meegebrachte frikadellen de man, dat dan weer wel…
