Het leek er vanmorgen even op dat het wat beter weer zou worden vandaag maar dat viel in de praktijk vies tegen. Er vielen weer verscheidene zware buien en tussendoor bleef het ook regenen, terwijl het af en toe ook behoorlijk hard waaide. We ondervinden nog steeds de gevolgen van de inmiddels tot een tyfoon uitgegroeide voormalige tropische storm „Gener”.

Niet echt lekker weer dus, en al het vocht begint ook aan allerlei dingen merkbaar te worden. Riet zag dat de kussens van ons tuinstel hier en daar schimmelvorming begonnen te vertonen en het aantal muggen, en dus ook het aantal muggenbeten, begint behoorlijk toe te nemen. Volgens Estela gaat dat nog erger worden en het wordt dus tijd voor maatregelen.

Iedere maand komt de technische dienst van Shell Philippines twee keer langs, een keer om verdelgingsmiddel te spuiten in en rond het huis tegen de insecten, en ook een keer om de brandmelders en de airco’s te controleren. Die ene keer spuiten is dus bij lange na niet genoeg, en Riet’s vriendin Christine vertelde dan ook dat ze een mannetje had gevonden dat voor honderd pesos per keer iedere vrijdag langs kwam om de boel te spuiten. En volgens Christine is het behoorlijk effectief want ze heeft aanzienlijk minder last van ongedierte, en Riet heeft dus gelijk het telefoonnummer gevraagd van dat mannetje.

Uiteraard smeren we ons een ongeluk aan de anti-muggenzooi, met name Riet, maar het lijkt weinig verschil te maken. De uit Nederland meegebrachte voorraad met Deet is na bijna twee jaar helemaal opgebruikt en we zijn nu overgegaan op het plaatselijke spul. We dachten in eerste instantie dat dat ook wel goed was maar het blijkt niet echt het geval. Riet had zich het afgelopen weekend van top tot teen helemaal ingesmeerd en had desondanks nog een stuk of vijftien beten. Ikzelf heb wekenlang helemaal geen last gehad maar sinds een paar dagen moet ik er ook weer aan geloven.

En het vervelende is dat je die krengen hier dus echt niet ziet. Zo zag ik vanmiddag plotseling een bult opkomen terwijl ik midden in een vergadering zat, en vanavond had ik nog geen vijf minuten mijn sokken uit of er zat al een bult op mijn voet. We proberen die bloeddorstige krengen te grazen te nemen door overal in huis van die speciale muggenlampen neer te zetten (we hebben er nu vijf) maar ondanks een regelmatig geruststellend geknal wat aangeeft dat er weer een wordt geëlektrocuteerd blijken er dus toch de nodige de dans te ontspringen.

Nou ja, we zijn al aan het aftellen dus nog twee dagen doorbijten. Nee, niet de muggen natuurlijk…