De hele dag ging vandaag op aan de terugreis vanuit Miri naar Manila. Net als op de heenreis moest ik terugvliegen via Kuala Lumpur maar in tegenstelling tot de korte overstap afgelopen dinsdag moest ik nu vier uur zoet brengen op de luchthaven in afwachting van mijn volgende vlucht. Uiteindelijk was ik vanavond pas tegen tien uur thuis na een totale reistijd van meer dan twaalf uur. Ik kan verdikkeme vanuit Kuala Lumpur naar Nederland vliegen in die tijd!

De afgelopen dagen had ik steeds gebruik gemaakt van dezelfde taxi die me op dinsdagochtend naar kantoor brengt. Omdat dergelijke ritjes tamelijk lucratieve business is voor de taxichauffeurs zijn ze er heel erg tuk op dat je in plaats van een willekeurige taxi te nemen van hun diensten gebruik maakt. De eerste chauffeur maakte dan ook na iedere rit meteen een afspraak om mij voor de volgende rit op te pikken. Ook voor de rit naar het vliegveld had ik om negen uur afgesproken met mister Ting en toen hij me af zette voor de vertrekhal gaf hij me zijn kaartje zodat ik hem kan bellen als ik weer eens in Miri ben.

Op de luchthaven van Miri kon ik in de business lounge wachten op het vertrek en daar kwam ik op het toilet de waarschuwing tegen die je hierboven ziet. Toen ik die voor het eerst zag lag ik in een deuk, maar het is in deze regio een vrij normale waarschuwing. Aziatische toiletten zijn namelijk meestal niet meer dan een gat in de grond en wat je moet doen doe je gehurkt boven het gat. De invoering van de westerse toiletpotten levert blijkbaar voor veel Aziaten een tactisch probleem op wat op een pragmatische manier wordt opgelost. Alleen zijn toiletpotten daar niet op gebouwd, en daarom moet er op gewezen worden dat ze bedoeld zijn om op te zitten...