De dag begon zoals gewoonlijk de afgelopen dagen met stralend mooi weer maar aangezien de trent ook was dat het in de loop van de dag minder werd besloot ik de raad van Riet op te volgen en niet tot de middag te wachten met in het zonnetje gaan zitten. In plaats van de zondagochtend koffie in het Alabang Town Center werd het dus de ligstoel in de tuin.

Dat dit een goed idee was bleek toen vlak na het middaguur de lucht weer begon te betrekken en het zonnetje zich nog maar af en toe tussen de wolken door liet zien. Toch was er een verschil met gisteren end at was dat het ondanks de dreigende donkere wolken droog bleef en aan het begin van de avond klaarde het zelfs wat op. De wandeling naar het Alabang Town Center om wat te gaan eten kon dus wat mij betreft doorgaan, zij het wel met een paraplu mee.

Onderweg kwam ik daarbij langs een huis waar net buiten het hek de Kerstman buiten staat. Nou zijn de eerste tekenen van de naderende Kerst hier begin september al te zien maar dit is voor een Kerstman toch wel vroeg om al buiten te staan. Deze is echter een uitzondering omdat hij nooit binnen wordt gehaald en dus het hele jaar buiten staat.

We passeren deze Kerstman dus iedere keer als we naar het Alabang Town Center wandelen en altijd staat hij op zijn vertrouwde plekje, net buiten het hek van het huis tussen de struiken. Totdat iemand hem een paar weken geleden iets heeft verplaatst. Mogelijk de tuinman, maar het gevolg was voor de arme Kerstman desastreus.

Riet en ik wandelden op een goeie (of kwaaie) dag langs de Kerstman en al pratend had ik hem niet gezien. Dat komt omdat de straatverlichting langs Molave Drive nou niet bepaald optimaal is en omdat er op de plek waar de bewuste Kerstman staat nogal veel bomen staan was het er tamelijk donker.

De arme Kerstman was zodanig verplaatst dat hij niet alleen iets naar voren was geschoven maar ook nog eens scheef was komen te staan met zijn uitgestoken linkerarm min of meer boven de stoep. En laat ik het halfduister maar als excuus gebruiken, maar wat er gebeurde was dat terwijl Riet en ik al pratend langs liepen ik die uitstekende arm van de Kerstman er finaal af liep.

Hij staat er nog steeds, en ook nog steeds een beetje scheef maar nu dus zonder linkerarm. Ik weet niet of dit voor mij nog gevolgen gaat hebben voor eventuele Kerst cadeau’s...