Bezoek wil uiteraard wat zien en we hadden daarvoor verscheidene tips gegeven. Dat vinden we op zich altijd moeilijk omdat de een dit leuk vindt en de ander dat, maar over de tip van vandaag had ik geen twijfels. Zonder een bezoek aan de oude stadswijk „Intramuros” ben je niet in Manila geweest vind ik.

„Intramuros” is het ommuurde deel van de stad waar vroeger de Spanjaarden zaten, wat uit de naam al is af te leiden. Ik heb daar al meer over geschreven want ik ben er zelf al een paar keer geweest. Ik kon dus de nodige tips geven en het enige wat er verder naar mijn idee nog nodig was was mooi weer. Dat is hier al gauw het geval maar vandaag was het wel een heel mooie maar vooral ook erg hete dag.

Zelf kon ik niet mee want ik moest gewoon naar mijn werk vandaag, dus Riet ging mee met Anja en Nico. Voor Riet was het trouwens ook de eerste keer dat ze naar „Intramuros” ging dus ze waren geheel op mijn aanwijzingen aangewezen. Het pakte gelukkig goed uit want mijn belangrijkste tip, een rondrit met een koetsje, viel erg in de smaak. Het ritje voert door de hele wijk dus dan heb je meteen de belangrijkste dingen gezien.

Alleen bleek achteraf toen ik vroeg wat ze allemaal gezien hadden dat er toch nog wat gaten in het programma hadden gezeten. Zo hadden ze bijvoorbeeld het huis van Generaal McArthur gemist en niet de lunch gebruikt in het bijzonder mooi aangeklede restaurant wat ik had aangeraden. Het Spaanse huis bij het restaurant hadden ze weliswaar van buiten gezien maar ze waren niet naar binnen gegaan. En ik weet zeker dat met name Riet dat heel erg leuk had gevonden. De oudste kerk van Manila hadden ze gelukkig weer wel gezien en ze waren er zelfs naar binnen geweest, iets wat mij nou weer niet gelukt was.

Al met al geloof ik wel een redelijk geslaagde dag voor Riet en onze beide gasten, die afgesloten werd met een al even geslaagd bezoek aan restaurant „Appenzeller”...