Riet had vandaag een drukke dag want er moet van alles geregeld worden voor Estela aan papierwerk. Ze moet een medische keuring die verplicht is voor de ziektekostenverzekering, en aangezien je niet zomaar toegang krijgt tot Ayala Alabang Village moet ze een toegangspas hebben. Dat laatste is met name belangrijk omdat ze anders hier niet mag blijven als wij volgende week naar Nederland vertrekken.

Het kantoor waar alles geregeld wordt met betrekking tot onze wijk is vlak bij ons huis dus Riet was er vanmorgen met Estela naar toe gelopen. En daar bleek dus dat het verkrijgen van zo’n toegangspas zoals alles hier heel wat voeten in aarde heeft. Morgen krijgt Estela een drugstest en een cursus over hoe het er hier allemaal aan toe gaat (van het binnenkomen van de wijk tot aan het scheiden van het afval), maar ze moet ook een verklaring hebben van goed gedrag. En die moet ze halen bij het politiebureau in haar eigen wijk en dat kan dus pas aanstaand weekend.

Er is ons beloofd dat de tijdelijke pas die ze nu heeft en die alleen gebruikt mag worden als wij hier zijn op tijd wordt ingeruild voor een permanente, maar het wordt allemaal wel kort dag. Gelukkig kan die medische keuring ook als we terug zijn, anders hadden we dat ook nog. En we moeten ook nog gaan regelen dat we betalen aan het staatspensioenfonds, en daarvoor heeft Riet weer een “werkgeversnummer” nodig...

We beginnen ook de leuke kanten te ervaren van een eigen Tippi Wan. Vanavond wilden we gaan eten en zoals altijd doen we dat volgens de “Studio Sport” methode (met het bord op schoot), maar dat ging niet door. Estela had keurig in de eetkamer de tafel gedekt...