Basketbal
vrijdag 05 september 2014
Ik zal het best wel eens eerder hebben opgemerkt maar Filipino’s zijn helemaal bezeten van basketbal, in dit land absoluut sport nummer één. En dat is aan een kant niet zo verbazend als je in aanmerking neemt dat de Amerikanen lange tijd controle over dit land hebben gehad en nog steeds van grote invloed zijn. Maar aan de andere kant is het weer wel verbazend als je in aanmerking neemt dat de gemiddelde lengte hier één meter drieënzestig is, want dat is niet bepaald imposant in de basketbalwereld.
Desondanks lopen heel veel mannen hier rond in een basketbalshirt, en dan nog niet eens van hun Filipijnse favorieten maar van teams uit de Amerikaanse NBA. Er wordt ook heel veel basketbal uitgezonden op tv en dat zie je overal waar maar een tv aan staat terug. In de San Mig pub bijvoorbeeld hangt het vol met tv schermen en als er basketbal is dan stonden niet zelden grote groepen Filipino’s buiten met hun neuzen tegen de ramen gedrukt mee te kijken. Er zijn dan ook een week of wat geleden noodgedwongen jaloezieën geplaatst want het was voor de klanten niet zo prettig om aan een tafel bij het raam te zitten met pal naast zich al die snuiten tegen het glas gedrukt.
De reden dat ik juist vandaag over basketbal schrijf is omdat er gisteren een historische gebeurtenis heeft plaatsgevonden. Voor de niet-liefhebbers van deze sport, op dit moment wordt in Spanje het wereldkampioenschap gespeeld en de Filipijnen hebben zich hiervoor gekwalificeerd. Het team speelt in poule B en had tot gisteren de eerste vier wedstrijden, zij het met klein verschil, verloren.
Gisteravond was de wedstrijd tegen Senegal in Sevilla en Gilas Pilipinas won die wedstrijd met 81-79. In extra tijd weliswaar, maar desondanks was de wedstrijd meteen voorpaginanieuws in alle kranten. Wat er zo bijzonder aan was? Dit was de eerste overwinning van het nationale team op een wereldkampioenschap basketbal in veertig jaar.
Nee, echt verwend met internationale hoogtepunten op sportgebied zijn ze hier niet...
