Terug naar Manila
maandag 07 april 2014
Mijn korte verblijf in KL zat er vandaag al weer op en om kwart voor twee vertrok mijn vlucht naar Manila. Dat gaf jammer genoeg niet veel tijd om vanmorgen nog wat leuks te gaan doen, de tijd in aanmerking genomen dat je voor vertrek aanwezig moet zijn, de reistijd naar het vliegveld en niet te vergeten het pakken en uitchecken uit het hotel.
Het wachten op de vlucht op KLIA, de luchthaven van KL, een geen straf want de lounge van Malaysia Airlines is groot, comfortabel en verder van alle gemakken voorzien, inclusief prima eten en drinken, een heel verschil met de benauwde rommelige lounges op NAIA in Manila. Dat heeft uiteraard te maken met het feit dat KLIA de thuishaven is van Malaysia Airlines, net zoals Schiphol dat is voor de KLM en dus een schitterende KLM lounge heeft.
Het boarden voor iedere vlucht wordt steeds meer een tijdrovende bezigheid. De security checks zijn alweer strenger geworden en nemen steeds meer tijd in beslag, maar kunnen sommige mensen nou niet eens gewoon lezen wat er overduidelijk overal staat aangegeven? Er hangen duidelijke posters op waarop staat dat je je laptop uit je tas moet halen, en dat riemen en horloges moeten worden afgedaan en dat ook je onafscheidelijke mobiel door de scanner moet.
Desondanks worden hele volksstammen teruggestuurd nadat ze al door het poortje zijn gegaan omdat ze toch hun mobiel nog in hun zak hebben, hun riem nog om hebben, of sommigen zelfs handen vol kleingeld in hun zakken. Tassen worden teruggehaald uit de scanner omdat toch die laptop er nog in zit, of flessen met vloeistof (anders dan verzegelde aankopen sterke drank) wat ook nog steeds niet mag en ook duidelijk op de posters staat.
Voeg daarbij dat Filippino’s nooit met één tas of koffer reizen maar altijd met een enorme hoeveelheid rolkoffertjes, losse tassen en plastic tassen en je kunt je wel voorstellen hoeveel tijd het kost per persoon voordat dat allemaal op de band ligt voor de scanner. Daarbij komt ook nog eens dat voordat alle bagage op de band gaat onveranderlijk iedere tas en koffer eerst nog open om er dingen uit te halen of in te doen.
Ik wacht tegenwoordig rustig zittend op een bankje totdat de rij vrijwel helemaal door de security check is en dan sta ik pas op. Dat betekent wel dat tegen de tijd dat ik door alle checks heen ben en mijn instapkaart heb laten zien dat het instappen allang is begonnen en op de laatste passagiers, inclusief ikzelf dus, iedereen al in het vliegtuig zit. Alhoewel, “zit” is in dit geval betrekkelijk want er blijven altijd hordes mensen in het gangpad staan die in hun bagage in de bagagevakken gaan staan te rommelen en de doorgang belemmeren.
Dat laatste is overigens niet voorbehouden aan Filippino’s. Dat gerommel in de bagagevakken zie je op iedere vlucht en dat zit bij veel mensen dus blijkbaar in de genen...
