De rijksten
dinsdag 08 oktober 2013
Ik heb het al een paar keer gezegd, de verschillen tussen rijk en arm zijn op de Filipijnen heel erg groot en er is maar een hele kleine groep steenrijke mensen die vrijwel het hele land beheren. Toch zijn de verhalen van de allerrijksten net verhalen uit een jongensboek.
Zo is de allerrijkste ene Henry Sy met een vermogen van 218 miljard pesos oftewel dik 3,7 miljard euro. Hij is begonnen met een een kleine schoenenwinkel in Manila en breidde dat uit tot de grootste ontwikkelaar van overdekte winkelcentra. SM winkelcentra kom je dan ook overal tegen maar de zaken beperken zich allang niet meer tot grote warenhuizen, SM is ook bijvoorbeeld een van de grootste concertorganisatoren op de Filipijnen. Op dit moment wordt het bedrijf geleid door de oudste zoon die Hans heet (echt waar), een andere zoon is directeur van een ander groot bedrijf en dochter Teresita leidt de grootste bank van de Filipijnen.
Lucio Tan is een goeie tweede met een geschat kapitaal van 91 miljard pesos, altijd nog zo'n goeie anderhalf miljard euro. Deze man is een voormalige elektromonteur en eigenaar van de Fortune Tabacco sigarettenfabriek, de op een na grootste bierbrouwerij Asia Brewery en hij heeft ook nog eens de meeste aandelen van Philippine Airlines in handen. Op een groot deel van zijn vermogen is trouwens beslag gelegd door de "presidentiële commissie voor goed bestuur" die tot doel heeft het bestrijden van corruptie en fraude. Tan wordt er namelijk van verdacht dat hij nogal wat zijn vermogen op illegale wijze heeft verkregen ten tijde van de Marcos dictatuur.
Laat ik er nog eentje noemen, ik geloof de vierde op de ranglijst, en dat is Jaime Zobel de Ayala, met een vermogen van 61 miljard pesos, nog steeds meer dan een miljard euro. Hij is het hoofd van de Ayala familie, een invloedrijke en dus schatrijke familie die in heel veel projecten op de Filipijnen een vinger in de pap heeft. De wijk waarin wij wonen staat op grond van de familie Ayala en heet daarom dan ook Ayala Alabang Village.
In Nederland zijn we nog wel eens verontwaardigd als we weer eens in de krant lezen van zogenaamde graaiers. Dat soort mensen wordt hier helemaal niet scheef aangekeken, sterker nog, ze zijn hier allemaal zo als ze de kans krijgen. Wil ik ons Nederlanders over het algemeen toch nog wel enig fatsoen toedichten (naïef als ik ben waarschijnlijk), hier heeft geen mens dat. Zelfs Riet moet als ze voedsel gaat uitdelen nog drommels goed uitkijken want als er wat te snaaien valt is het weg.
Stelen heet het in Nederland, hier heet het overleven...
Zo is de allerrijkste ene Henry Sy met een vermogen van 218 miljard pesos oftewel dik 3,7 miljard euro. Hij is begonnen met een een kleine schoenenwinkel in Manila en breidde dat uit tot de grootste ontwikkelaar van overdekte winkelcentra. SM winkelcentra kom je dan ook overal tegen maar de zaken beperken zich allang niet meer tot grote warenhuizen, SM is ook bijvoorbeeld een van de grootste concertorganisatoren op de Filipijnen. Op dit moment wordt het bedrijf geleid door de oudste zoon die Hans heet (echt waar), een andere zoon is directeur van een ander groot bedrijf en dochter Teresita leidt de grootste bank van de Filipijnen.
Lucio Tan is een goeie tweede met een geschat kapitaal van 91 miljard pesos, altijd nog zo'n goeie anderhalf miljard euro. Deze man is een voormalige elektromonteur en eigenaar van de Fortune Tabacco sigarettenfabriek, de op een na grootste bierbrouwerij Asia Brewery en hij heeft ook nog eens de meeste aandelen van Philippine Airlines in handen. Op een groot deel van zijn vermogen is trouwens beslag gelegd door de "presidentiële commissie voor goed bestuur" die tot doel heeft het bestrijden van corruptie en fraude. Tan wordt er namelijk van verdacht dat hij nogal wat zijn vermogen op illegale wijze heeft verkregen ten tijde van de Marcos dictatuur.
Laat ik er nog eentje noemen, ik geloof de vierde op de ranglijst, en dat is Jaime Zobel de Ayala, met een vermogen van 61 miljard pesos, nog steeds meer dan een miljard euro. Hij is het hoofd van de Ayala familie, een invloedrijke en dus schatrijke familie die in heel veel projecten op de Filipijnen een vinger in de pap heeft. De wijk waarin wij wonen staat op grond van de familie Ayala en heet daarom dan ook Ayala Alabang Village.
In Nederland zijn we nog wel eens verontwaardigd als we weer eens in de krant lezen van zogenaamde graaiers. Dat soort mensen wordt hier helemaal niet scheef aangekeken, sterker nog, ze zijn hier allemaal zo als ze de kans krijgen. Wil ik ons Nederlanders over het algemeen toch nog wel enig fatsoen toedichten (naïef als ik ben waarschijnlijk), hier heeft geen mens dat. Zelfs Riet moet als ze voedsel gaat uitdelen nog drommels goed uitkijken want als er wat te snaaien valt is het weg.
Stelen heet het in Nederland, hier heet het overleven...
