Bubbel
zondag 15 februari 2015
Filipino's zijn in de omgang heel makkelijke mensen, ze zijn vriendelijk, open en ze spreken vrijwel allemaal Engels. Toch hebben ze in het openbaar een vervelende onhebbelijkheid en dat is dat ze in een bubbel leven. Een soort van onzichtbare "comfort zone" om hen heen en alles wat daarbuiten gebeurt nemen ze alleen maar op als hun aandacht daarnaar uit gaat maar meestal leven ze in die bubbel.
Je ziet het onmiddellijk als je bijvoorbeeld een winkelcentrum binnengaat. De meeste Flipino's lopen schijnbaar volkomen in gedachten verzonken, al dan niet met het haast onvermijdelijke mobieltje in de hand, en ze hebben er geen idee van wat er om ze heen gebeurt. Wandelen door een druk winkelcentrum heeft voor westerlingen dan ook iets weg van spitsroede lopen.
Komt er een Filipino recht op je af lopen met die verdwaasde blik in de ogen dan gaat die niet voor je opzij. Geen boze opzet, je bent simpelweg niet opgemerkt! Vanmorgen had ik weer een van mijn favoriete manoeuvres, er loopt een Filipina voor me naar de roltrap met een mobieltje in haar hand en jawel hoor, ondanks dat ik vlak achter haar loop staat ze bovenaan de roltrap opeens stil, strak de blik gericht op het schermpje van haar mobieltje.
Riet en ik vinden dat overigens allang geen probleem meer. Wij lopen gewoon door, dumpen tegen de persoon in kwestie aan en als die verschrikt opkijkt (ineens wakker geworden in haar bubbel) zeggen we "Oh, so sorry...". Meestal zijn wij dan allang doorgelopen terwijl de persoon in kwestie zich nog half verdwaasd staat af te vragen wat er is gebeurt. Het levert ook bonuspunten op als ze schrik hun mobieltje laten vallen...
Dit gezegd hebbende, er was goed nieuws in de "Coffee Bean" vanmorgen, mijn favoriete Double Chocolate Latte was weer beschikbaar! Voor het eerst sinds begin november...
Je ziet het onmiddellijk als je bijvoorbeeld een winkelcentrum binnengaat. De meeste Flipino's lopen schijnbaar volkomen in gedachten verzonken, al dan niet met het haast onvermijdelijke mobieltje in de hand, en ze hebben er geen idee van wat er om ze heen gebeurt. Wandelen door een druk winkelcentrum heeft voor westerlingen dan ook iets weg van spitsroede lopen.
Komt er een Filipino recht op je af lopen met die verdwaasde blik in de ogen dan gaat die niet voor je opzij. Geen boze opzet, je bent simpelweg niet opgemerkt! Vanmorgen had ik weer een van mijn favoriete manoeuvres, er loopt een Filipina voor me naar de roltrap met een mobieltje in haar hand en jawel hoor, ondanks dat ik vlak achter haar loop staat ze bovenaan de roltrap opeens stil, strak de blik gericht op het schermpje van haar mobieltje.
Riet en ik vinden dat overigens allang geen probleem meer. Wij lopen gewoon door, dumpen tegen de persoon in kwestie aan en als die verschrikt opkijkt (ineens wakker geworden in haar bubbel) zeggen we "Oh, so sorry...". Meestal zijn wij dan allang doorgelopen terwijl de persoon in kwestie zich nog half verdwaasd staat af te vragen wat er is gebeurt. Het levert ook bonuspunten op als ze schrik hun mobieltje laten vallen...
Dit gezegd hebbende, er was goed nieuws in de "Coffee Bean" vanmorgen, mijn favoriete Double Chocolate Latte was weer beschikbaar! Voor het eerst sinds begin november...
