Zoals jullie weten hebben we twee werknemers full-time op de loonlijst, onze chauffeur Lito en onze hulp in de huishouding Estela. Lito werkt alleen overdag en gaat ’s avonds naar huis maar Estela is inwonend gedurende de dagen dat ze bij ons werkt. In het weekend gaat ze naar huis, en dat is een heel eind bij ons vandaan want ze woont in Caloocan. Dat ligt aan de noordkant van Manila en dus helemaal aan de andere kant van de stad. Ze moet dan ook dik vijf uur reizen per Jeepney om bij ons vandaan thuis te komen.

Ze heeft een dochter, Sophia, die is nu tien jaar oud en gaat naar school. Wij stimuleren dat zoveel mogelijk want zeker in dit land is iedere vorm van opleiding belangrijk om later een wat beter betaalde baan te krijgen. Dat is in Nederland ook zo zul je zeggen maar hier wordt onder een beter betaalde baan al verstaan dat je in een restaurant of winkel werkt. Omdat Sophia in Caloocan naar school gaat en Estela de hele week bij ons in woont moet Estela altijd voor oppas voor doordeweeks zorgen. Tot voor kort deed een zus van haar dat, want die was toch werkeloos en die mocht dan als tegenprestatie in Estela’s appartementje wonen.

Er is echter een paar weken geleden een kink in de kabel gekomen want Estela’s zus vond plotseling een baan. We hebben Estela toen geadviseerd om voor Sophia dan een school hier in de buurt te zoeken. Overdag zou Sophia dan naar school gaan en ’s avonds hier bij Estela overnachten, een regeling waar wij geen enkel probleem mee hebben. Sophia is tijdens de schoolvakanties ook altijd hier en je hoort of ziet het kind niet. Ze schijnt het hier trouwens helemaal geweldig te vinden en zeker Riet kan wel een potje bij haar breken want die heeft haar met haar verjaardag twee weken geleden voor Filipijnse begrippen schandalig verwend.

We dachten dat alles met die school wel voor elkaar zou komen maar op het allerlaatste moment hoorde Estela dat er toch geen plaats op de betreffende school was voor Sophia. Er was ook geen tijd meer om een andere school te zoeken en dus moest Sophia weer naar haar oude school, maar dan moest er wel weer een oppas gevonden worden. En er kwam nog een tweede probleem bij want die school wilde Sophia in eerste instantie niet terug nemen omdat Estela had geprobeerd om haar naar een andere school te transfereren.

Kortom, allemaal heftige problemen en veel tranen bij Estela, en hoewel het in feite ons probleem niet is zaten we er toch wel een mee want we zijn heel erg tevreden met Estela en we willen haar in principe niet kwijt. Gelukkig lijkt alles inmiddels alsnog opgelost want Sophia gaat weer naar haar oude school en is doordeweeks onder dak bij een broer van Estela.