Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Kruisigingen

Goede_Vrijdag_Romeinen

Gisteren was het Goede Vrijdag en met name in het noorden van de Filippijnen worden dan het lijden van Christus en de kruisiging op tamelijk realistische wijze herdacht. Ook dit jaar weer waren er vele Filippino's die zich lieten geselen of een doornenkroon op hun hoofd lieten zetten, en een aantal fanatiekelingen liet zich weer letterlijk aan een houten kruis nagelen.

Volgens de krant "Inquirer" liet ene Ruben Enaie, een drieënvijftig-jarige schilder van uithangborden, zich in het dorpje San Pedro Cutud in de provincie Pampanga voor de achtentwintigste keer kruisigen. Hij was ermee begonnen nadat hij een val van een gebouw had overleefd, wat overigens bij weldenkende mensen de vraag oproept hoe hard hij eigenlijk op zijn hoofd was gevallen. Hoe dan ook, gisteren hamerden een aantal Filippino's, voor de gelegenheid verkleed als Romeinse soldaten, de man roestvrijstalen spijkers door zijn handpalmen en voeten, daarbij uiteraard het historische feit negerend dat door de Romeinen gekruisigden nooit spijkers door hun handpalmen kregen maar door hun polsen.

Het zijn overigens niet alleen Filippino's die deze vrij ongezonde vorm van godsdienstbeleving bedrijven. Volgens dezelfde krant heeft ook ene Lasse Spang Olsen, een achtenveertig-jarige filmmaker uit Denemarken, zich ook laten kruisigen. Twee jaar geleden had hij de kruisiging van Enaie gefilmd en besloten dat hij dat zelf ook wilde ondergaan. Hij had een camera aan het kruis vastgemaakt en liet ook een collega het hele spektakel filmen. Het was een zaak tussen hem en God, zei hij terwijl hij aan het kruis hing en toen hij weer naar beneden werd geholpen zei hij, "Fantastisch, jullie moeten het ook eens proberen"...

Aartsbisschop Socrates Villegas, het hoofd van de Conferentie van Katholieke Bischoppen van de Filippijnen, veroordeelde de kruisigingen maar niet op die manier zoals je zou verwachten. Hij zei namelijk dat als je het deed om zo anderen meer lief te hebben dan had het Gods zegen, maar als je het alleen maar deed voor de foto's en voor de bekendheid dan was het geestelijke ijdelheid. Helemaal afkeuren deed hij deze praktijken dus ook weer niet, en ergens krijg je als buitenlander toch het idee dat de Katholieke Kerk deze extreme uiting van geloof (als het dat tenminste is) ondanks alles wel mooie publiciteit vindt.

Hoe dan ook, de gekruisigden hebben weer een jaar om bij te komen. Want vreemd genoeg blijft het voor de meesten niet bij één keer...


Website van Willem en Riet