Willem en Riet in Manila

Onze alledaagse belevenissen op de Filippijnen

Wereldnieuws

Huilende_Agent

Misschien hebben jullie er nog iets van meegekregen uit de Nederlandse kranten, vorige week maandag was een demonstratie in Manila even wereldnieuws. Niet omdat die demonstratie zo bijzonder was, die zijn er regelmatig, maar omdat er beelden te zien waren van een agent die aan het huilen gebracht was door een demonstrant. En die demonstrant was, jawel, een Nederlander.

De beelden waren te zien op de Filipijnse televisie en ze stonden ook in een mum van tijd op het Internet. En daarna ging het de hele wereld over en het haalde uiteraard ook de Nederlandse kranten. Er was alom sympathie voor de huilende agent, niet alleen in het buitenland maar ook hier op de Filipijnen want iedereen was het erover eens dat nu eens werd aangetoond dat agenten van de oproerpolitie toch uiteindelijk ook maar mensen zijn.

De demonstratie was er weer eens een tegen de regering, tegen de armoede en de corruptie en blijkbaar waren er deelnemers uit verschillende landen, waaronder dus die Nederlander. Volgens de nieuwsberichten in het buitenland ging hij pal voor de agent staan toen de politie op de vreedzame demonstranten begon in te slaan en vroeg aanhoudend schreeuwend aan de agent waarom ze begonnen te slaan. De agent werd het op een gegeven moment teveel en hij barstte, naar eigen zeggen ook door vermoeidheid en te weinig eten en drinken, in snikken uit. De actievoerders omhelsden de man voordat hij door zijn collega's werd afgevoerd. De Nederlander heeft na het voorval een open brief geschreven aan de agent om hem te prijzen en hem opgeroepen zich de volgende keer aan de zijde van de demonstranten te plaatsen.

Voordat iedereen in Nederland zich nu op de borst gaat slaan over hoe goed wij Nederlanders toch maar weer bezig zijn met het bestrijden van het onrecht in de wereld even een paar feiten vanuit Manila zelf. De demonstratie begon vreedzaam maar dreigde uit de hand te lopen toen de demonstranten door afzettingen wilden breken, waarop de oproerpolitie probeerde ze tegen te houden. Toen de "vreedzame" demonstranten met stenen en allerlei rotzooi begonnen te gooien sloeg de oproerpolitie terug. Die Nederlander heeft overigens als je het mij vraagt enorme mazzel gehad die dag dat hij juist die agent op zijn pad vond. Die jongens van de oproerpolitie hier zijn niet bepaald sociaal werkers en voor hetzelfde geld had die malloot er een getroffen die hem gewoon met zijn knuppel op zijn kop had geslagen.

De reacties op het gedrag van de Nederlander zijn heel verschillend. Het buitenland reageert overwegend positief op zijn actie, de meeste Filipino's echter niet en het maakt gek genoeg niet uit of ze nu voor of tegen de regering zijn. Veel Filipino's vinden dit een ongewenste inmenging van buitenlanders in hun eigen binnenlandse zaken en zijn diep verontwaardigd. Zelfs degenen die tegen de regering zijn vinden dit totaal ongewenst, het gaat dan wel over armoede en corruptie maar het is wel hun eigen rotzooi en ze willen die zelf oplossen. Filipino's zijn trotse mensen en ze willen hun eigen zaakjes opknappen, daar hebben ze geen wijsneuzige schreeuwlelijken uit het buitenland bij nodig.

Een paar citaten uit een open brief van een Filipino in de krant als reactie op de open brief van de Nederlander:

"Ik waardeer je zorgen over de slechte omstandigheden van mijn minder bedeelde en gemarginaliseerde landgenoten. In je open brief aan de agent lijk je aan iedereen duidelijk te willen maken dat je alles weet van het diep-gewortelde kwaad dat dit land, mijn moederland, teistert en alle sociale, politieke en economische probleemgebieden begrijpt. Maar ik heb ernstige twijfels of dat zo is".

"Omdat je toevallig een paar hartelijke gesprekken hebt gehad met een paar van Manila's armste mensen of misschien zelfs wel bent opgenomen in hun leefomgeving voor een paar dagen, weken, maanden of misschien zelfs wel een jaar of twee betekent niet dat je nu weet waar je het over hebt".

"Ik ben een Filipino, een erg trotse ook nog, die hier al meer dan dertig jaar leeft. Mijn familie en ik hebben niet één revolutie overleefd maar drie, nog afgezien van de verscheidene coup pogingen van de laatste dertig jaar. We zijn ondanks alles door dik en dun gegaan zonder de straat op te gaan, iets wat jij zo trots demonstreert en propageert. Wij hebben zware tijden meegemaakt die jij je persoonlijk niet kunt voorstellen en die jij ook nooit zult ervaren."


Op dit moment zijn ze druk bezig om die Nederlander het land uit te flikkeren. De Filipino's vinden dat iemand die hier te gast is zich als een gast met gedragen en zich niet met de binnenlandse zaken moet bemoeien. Die Filipino's toch, het zijn soms net Nederlanders; niet van die wereldverbeteraars, maar doodgewone Nederlanders…


Website van Willem en Riet