Vandaag viel bij ons de maandelijkse rekening van het water in de bus en dat was een enorme verrassing. Enorm is het woord wat hier wel op zijn plaats is want zo kun je het totaalbedrag van de rekening wel noemen, bijna zeven miljoen Pesos oftewel ruim honderdtwaalfduizend Euro...

Normaal gesproken hebben we een waterrekening per maand van tussen de driehonderd en vijfhonderd Pesos, dus hooguit een Euro of acht, negen, en dan is dit toch wel even schrikken. De oorzaak is uiteraard een administratieve fout die hoogstwaarschijnlijk is veroorzaakt door het feit dat er vorige maand een nieuwe watermeter is geplaatst. Die meter draait blijkt veel te snel te draaien en zelfs toen Estela alle waterpunten in huis had afgesloten tolde hij nog rond als een gek.

Normaal gesproken zou een telefoontje genoeg moeten zijn om dit probleem op te lossen maar dan moet er bij het waterbedrijf natuurlijk wel worden opgenomen. In eerste instantie heeft Riet ook wel iemand aan de telefoon gehad maar ze kon die persoon, die duidelijk heel slecht Engels sprak, niet aan zijn verstand peuteren dat er iets mis was en toen ze de telefoon overgaf aan Estela om het probleem in het Tagalog uit te laten leggen hing die kerel simpelweg op.

Gelukkig had een telefoontje naar onze huisbaas, Meneer Santiago, meer succes, Die stond meteen op de stoep en nam de rekening mee om het te gaan regelen. Nog geen half uur later was hij al weer terug en hij heeft het ook geregeld. Er komt een nieuwe rekening die in eerste instantie naar hem gaat omdat de waterrekening op zijn naam staat, en om zeker te weten dat ons geen oor wordt aangenaaid met een bedrag wat ze uit hun duim zuigen heeft hij ook alle rekeningen van de laatste twaalf maanden opgevraagd om te kijken wat voor ons een normaal verbruik is. En hij heeft ook zeker gesteld dat we niet worden afgesloten omdat de huidige rekening nog niet is betaald.

En dat zorgde voor een zucht van verlichting bij Estela, want die zit meer met het hele probleem in haar maag dan wij...