Er is iets met ons en barbecues. Dat is eigenlijk al begonnen toen we in 2006 een nieuwe Weber kochten om mee te nemen naar Sakhalin. Die is zonder uit de doos te halen meegegaan in de container en in 2008 is toen we terug naar Nederland gingen kon de doos zo weer in de container want hij was nog niet eens opengemaakt. Niet dat er op Sakhalin niet gebarbecued werd, integendeel, maar er werd altijd gezamenlijk gebarbecued op de grote barbecue die achter de bar van Zima 3 stond.

Terug in Nederland is de barbecue regelmatig gebruikt, maar toen we naar Maleisië gingen verhuizen besloten we hem toch maar niet mee te nemen. Waarom, dachten we, we waren van plan een appartement te nemen en vanwege de beperkte ruimte op een balkon verwachtten we simpelweg niet dat we er gebruik van zouden gaan maken. Wisten wij veel dat we een jaar later al op de Filippijnen zouden zitten in een huis met een tuin?

Er moest dus maar weer een barbecue worden aangeschaft, en de afgelopen weken hebben we dan ook rondgekeken. De conclusie was al snel getrokken dat zo’n joekel met een gastank niks voor ons is, daarvoor zijn we niet fanatiek genoeg, en we kwamen dus al snel weer uit bij de bekende Weber bol. Nu zijn barbecues hier vrijwel alleen te koop bij de plaatselijke Gamma’s, en de keuze werd ook nog eens beperkt doordat we niet zo’n gammel ding wilden hebben.

We vonden al snel wat we zochten in een Doe-Het-Zelf zaak in het Alabang Town Centre, hier tien minuten lopen vandaan. Een Weber bol, maar dan formaat Cock van der Gugten, met een werkblad eraan. Nadat we overal hadden gekeken en niks beters hadden gevonden (we vonden hem nogal prijzig) besloten we gisteren dan toch maar tot aanschaf over te gaan.

Wat volgde was weer zo’n ongelofelijke klucht die onvermijdelijk schijnt samen te gaan met vrijwel alles wat je hier koopt. Het zou een heel lang verhaal worden als ik alles vandaag vertel, dus de rest vertel ik morgen...